1.
Ey şair! Nice
Haiku'lar döktürdüm ben
çoğu bilgece,
Şimdiyse tanka denen
Bir aşk: Otuz bir hece!
Biz biz idik biz olduk / görmeyene göz olduk
Güneşin terkisinde geceye gündüz olduk
Kış geldi yaz dediler / bahara güz dediler
Sözcüklerle seviştik / şiir-söz'e giz olduk
ben çoğu zaman akşamları
yolculuğa çıkarım yıldız yukarı
unutsun diye onca pisliği
çirkinliği gözün yuvarı
ordan seyrederim ayın som ışığında
tedirgin dünyamızı kirli sarı
Seni sevmek seni tükenmek mi biraz
Kırılıp dökülmek mi yoksa gökyüzünün bittiği yerde
Hep seninle beslenen o sensiz saatlerde
Yangın yerine dönmek mi biraz
Bilirsin aşka benzer yıkıntıdır bu
Şiirimi ne vakit armağan etsem sana,
Canların canı olur, canevimde durursun,
Öpücükler kondurup bu küçük armağana
Şiir-söz taşıyan bir güvercin uçuruyorsun.
Beni ayakta tutan başka ne olabilir?
Şu günler bir tuhafım: düş kurmak bana yasak
Cehennem "ben"im yoksa "başkası" mı cehennem?
Ağzım pas tutmuş kilit dilim körelmiş bıçak
Gölgeme ters düşüyor bir yazgı gibi gövdem.
Haydi büyük harflerle ve çığlıklar atarak:
mecnun'un tekiyim ben leyla'ya boşvermişim
seni sevdada bulmuş sevdaya boşvermişim
nice bin âşinayla kâm alıp gülistandan
tenhâda gül kurutmuş goncaya boşvermişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!