Güneş battığı an doğacaksa hayalin her gece
Ve her gece çekeceksem ben bu acıyı sessizce
Bir boşluk bulup haykırmak düşüyor bana sessizliğimi desene
Susmak unutmak değildir hiçbir zaman
Susmak vazgeçmek değildir
Hani elini attığında insan
Bulamaz ya sevgilisini yatağında
Bir sabah vakti
Ve masaya bırakılmış
Uğursuz bir mektubu görür ya
Uğursuz bir şaka gibi
Umutsa yükün
Umutla taşırsın
Yorulursa bedenin
Umutla dinlenirsin
Bir gece çekip gidersin
Yalancı gözlerim, yalancısınız
Şu bana bakanı yarim sanırsınız
Yıllar önce terk etti derim
İşte geldi der, beni anlamazsınız
Gerçekten de yarim durur karşımda
Zaman kendine benzetince insanları
Sözüm ona
Zamandan acımasız çıkıyor
Zamanın kendine benzettikleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!