Yine bir pişmanlıktır yazdığım
Ne ağır vebal kalemimde
Ve sonra sana hasret volkanlar
Şu ufacık bedenimde
Yine bir ayrılıktır yazdığım
Tartmaz yükünü kimseler
Sıkılma ne olur beni böyle sev
Gidersen içimde dertler çoğalır
Üzülsen her yanı devirir bir dev
Gülersen göğsümde kentler çoğalır
İstemem her sabah doğup batanı
Bu gece konuşma ne olur sus.. dinle
Biliyorum çok seviyorsun beni
Bahar ayları daha çok özellikle
Kayısı ağaçlarında çiçek
Pencere önünde ince gül fidanı
NAsıl da alıp götürür adamı
Gönül ile aram olmadı gitti
Akıl yine yarin ardına düştü
Gözüme geceyi haram kıldılar
Bak akrep gecenin dördüne düştü
Her ne etsem rıza görmedi yardan
Kara gözlerine yandığım dilber
Bakma yanağında damla yaş ile
Nereye gideyim bi haber gönder
Aşkınla sevdalı deli baş ile
Saçların kemendi sonra çözüldü
HAydi kalk ayağa be yiğidim
Silahında var, merminde
Namında
Kanında mukaddesin
Duyulmuyorsa sesin
Taa gavur yurdunda
Bu kadar gurursuz olmamalıydı
Sustum bu yalvaran dilleri yaktım
Kırdım ayaklarımı koşmamalıydı
Sarılmak isteyen kolları yaktım
Değişti damarda kanın akışı
Zehir zemberek olsun her gecen
Uykun bölünsün de hatırla beni
Şerre yakın olsun dilinde hecen
Sözlerin yutulsun da hatırla beni
Yar dedim yaren ettim seni kendime
Şah idim yurduma, gölge düşürdün
Işığa katacak kimse bulunmaz
Cahili sevdanla bilge düşürdün
İlmini tutacak kimse bulunmaz
Gözlerin simanda karadan kara
Gönlümde bir bakışa müptela aşkın
Bir nefes uzağımda duruyor tenin
Ellerim kalemlere çocuksu düşkün
Her gece bir tutkunu yazıyor senin
Yokluğuna bu gönlüm nasıl dayansın
Sen var ile yitiği bir eden Ansın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!