Razı oldum kaderime
Kenara çekildim
Çok seviyorum seni
Demeye çekindim
Gözlerin bir şey söyler
Dilin ise tutkun
İsteyenin ağalar beyler
Varmak senin hakkın
İçten içe sevmiştim ölesiye
Diyemedi lal oldu dilim
Vurgundum gözlerine sesine
Şimdi mutlu olmanı dilerim.
15.07.98 Antalya
Gülü var elinde bir demet
Gül gülüm gül sana yakışır
Muhtacım sana istemem merhamet
Seni görmesem bu can bana sataşır
Kokusu geldiğinde elindeki demedin
Canımı da verdim canana
Cananda canımdan bezdirdi
Aleme pes etmedim amma
Yar nazıyla beni ezdirdi
Senle sensizliğe alıştım
Ne sana ne sensizliğe gel de dayan
Seninle olduğum şimdi hep yalan
Sanki her şey kopacakmış bir an
Yokluğunda dünyam bana haram
Hem seninleyim hem de sensiz
İçimdeki sensizlik çok çaresiz
Yoksan her şey ruhsuz ve bedensiz
Sana ömrümü verdim bedelsiz
Bu can senin için sensizlikte eridi
Seni sevmekti gönlümün tek derdi
Bakışların arada bir umut verdi
Son bakışınla umutlarımda sona erdi
Seninle hep sensiz, her şey yalan
Yaralı yüreğim o ki senden kalan
Ölümüne seni sevmiştim inan
Beni boş ver bari kendin için uyan.
(28/06/2008 Erzurum)
Cephede asker mecbur olmuş,
Çamaşır yıkayıp kurutan.
Ey batılı demokrasi adına,
Zulmettiklerinden biraz utan.
Bahçeye ektim kiraz
Yetişse yesem biraz
Yar yanımda yok bu yaz
Ondan canım sıkılır
Canım sanki kafeste
Can dedim her nefeste
Yârim koksun yel este
Seven gülden sakınır
Gönlüme zincir vurdum
Özledim döndüm durdum
Olmadı yerim yurdum
Canan der, can yakınır.
01.03.10 Erzurum
Koca memleketi memnun ettim de
Can verdiğim cananı edemedim
Çok sevmişti yazar hüviyetimde
Yansa da canım hiç yandı demedim
Bağrıma bastığım taş acı verdi
Geçemem ne anadan ne de yardan
Sevdayı vermiş sevene yaradan
Ayrılsam da kopamam sıladan
Ben Türk’üm geleneğim budur benim
Aynı tastan içtik çorbayı bizler
Bu can emanet olduğunu nasıl bilemedik
Çamurdan çıkmadan toprağa girdi rAhmet’lik
(Erzurum.../.../...)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!