Ahmet Hani Şiirleri - Şair Ahmet Hani

yay geler bahar geder
gözlere baxar geder.
yaz kimi ömrüme bax
su olub axar geder.

Yaşıl nazlı baxışla hey baxar göz.
Elimden aldı qelbi bir xümar göz.
Meni axşamçağı qemler boğanda
El ile onları bir bir yuvar göz.

Aşıq sever gözel yarı
Gözel sever gül baharı
Mende qalmaz qem asarı
Yarım gelse güle güle.

Qizil güller açar yazda

yaşıl yarpaq bağlar hani
qırmızı don dağlar hani
işıqlı o çağlar hani

dalğalanan çaylar hani
dağlardakı haylar hani?

gece
iki kişi
bir otağa girdiler
qapılar bağlandılar
dediler
eşitdiler

Açsan gözünü bütün bu bağlar senindir
dur min atını yatma ki dağlar senindir
Tarixde yaşar kimse ki bilse kimimiş
bilsen bunu sen ışıqlı çağlar senindir

tendirde yandı
ağladı birden
yanan odunun
közerdi ateşi
yandı üreyi
ağladı birden.

Dağda derirdim lala,
birden dedi ay bala,
bir gün mende senintek,
burda derirdim lala!

Bir damcı yaş,
qara bextli,
qara gözden,
yere düşdü.
ve o yerden,
lala bitdi.

Gözgümü daş sındırdı
Gözlerim islandılar qanla,
Yandım.

Elceklerimi tikanlar
Yırtdılar