Ahmet Hani Şiirleri - Şair Ahmet Hani

ölüm savaş salana
savaş marşın çalana.
ölen geder arzılı
keder qalar qalana.

İsteyirem çıxam dağa,
Apar meni ay ağ atım.
Dağdan baxam yaşıl bağa,
Apar meni ay ağ atım.

Köçüb gedib bahar burdan,

Ne gül qaldı nede pervane qaldı
Keçen günden quru efsane qaldı.

Gözel sindirdi camı ayrı düşdü
Elimde bir acı peymane qaldı.

El ele verib
Oynayırdılar
Yaşıl çımende
Usaşqlarımız.

Sevirem seni

soyuq, qara, qış gecesi
lampa çıraq ışıq salır
pencereden birden üçür
xeyalım ah! qanad çalır:

----------------

Ay mehreban öz nenem,
Gözlerime göz nenem.
Her ne dedim demedi,
Gülden ağır söz nenem.

ıldırım göyde şaxar
gözlerimden qan axar
diyer ne xoş günü var
uzaqdan her kim baxar.

Demişdin: gel!
Geldim
Üreyimin ayaqlarıla.

Gördüm:
Bülbül yox olub

Birden bire ayrıldı,
Dinmez,sessiz,
Ağlayarken.

Elinde qara bayraq,
Asta asta,

Gelin alqışlayaq bostan baharı
Sever bülbül sever insan baharı
Gözün çıxsın payız millet tapıbdır
Sarılıq derdine derman baharı.