Ahmet Hani Şiirleri - Şair Ahmet Hani

Düzdü ki cananım yox
Son nefsdir canım yox
Ölsem de ay qaranlıq
yox sene imanım yox.

ürek dağlı gözüm yaşlı qemim var
derin baxsan bir ayrı alemim var
içinde sinemin tufan qöpübdür
bu tufanda sınıq bir al gemim var.

Dörd duvardı birde men,
Sonbahardı birde men.
Bizim tayda ay güneş,
İntizardı birde men.

den aldım darı çıxdı
bal aldım arı çıxdı.
el atdım qızılgüle
şansımdan sarı çıxdı.

Bu toz torpaq nedir
Kimdiler atçılar!

Yurd bizimdir
Dil bizimdir
Oba bizim

_ gulmedim gulesiniz
ağladım ağlamaya
mavı gözleriniz_

söyledi bunları
qalxdı ayağ

Gece qırcanır
üzüme yene
sörüşür menden
seherin hani?

Deyirem yolda

yaşayış ger budur
Yaşayam bele:

Güle bilmeyem
Yaza bilmeyem
Diye bilmeyem

salam versem ezizim almayandır
meni yade gözel yar salmayandır.
sevinme ey soyuq qış yaz qabaqda
çox aydındır ki şaxta qalmayandır.

ayrılıq besdi gözel gel ki vüsaldan danışaq
dodaq üstünde ki o sevmeli xaldan danışaq.

yolumuz düzdü bizim axerı mebude çatır
yade sal Şems,imizi dur ki qavaldan danışaq.