Ahmet Emer Şiirleri - Şair Ahmet Emer

Suçlu Arama Güzelim

bana bakma güzelim
senin rüyan ben değilim
ben aslanlar gibi severim
yiğitler gibi

Saçlarından güneş akıyordu büyük loşlukta
ne elleri güneş kokuyordu ne de ayakları toprak
bozkırdan yeni gelmişti oysa
anadolu' nun bağrından bitmiş beyaz ve sert buğday
başım döndü anlayamadım belki de pembe gül teni
örtmüş üstünü üşümesin diye koynundaki tomurcukların

Sevgin pek cömertçe, yolu da yarılamışsın sen be canım.
Ne aramıştın ne buldun?
Buldun mu aradığını, bulabildin mi?
Aşkını, sevdanı nerelerde bıraktın, yoksa cebinde mi?
Yüzündeki yangıda mı yoksa?
Tel tel saçına kar yağmış, perçemin ıslak koyu!

Dile Gel Ey Anadolulum

üzülme anadolulum üzülme
bu senini yazgındandır
yazgına boyun eğ bir anlık
acaba öyle mi

Dinle ey küçük dostum
dağın başında göğe uzanarak avuç açmış
türlü nağmeler düzen şu ağaç ne der dinle

daha küçücüksün saf ve temiz
sevdim seni gel

seveceksin

şu fani dünyada seveceksin
kızı kızanı gelini kadını
bulacaksın müşküller içinde
mutlu yaşamanın tadını

bir değil beş değil on değil geçiyor
geçiyor günler haftalar aylar
ayrıldım ayrılalı gelmiyor sılamdan haber
ellerin köyünde yok kimim kimsem
ana baba bacı kardeş yar özlemi duyarım
kör pencere sağır duvar dilsiz yatak küt soba

Günlerden Perşembe
Yine karanlık bir gece
Susmuş her yer, nefessiz
Sensiz köşeler isteksiz.

Hayallere dalıyorum

Bağ Bozumu

sevmiyorum ben bağ bozumlarını
untursun diye çok korkuyorum
bizim bağları soğuk vurdu
düşüncemle hasta yattım iki gün

Bir berber olsam diyordum;
Hayalet köylerimizin birinde,
Tıraş etsem beyleri, mis koksa ellerim hayaliyle.
Tıraş etsem kelleri, pis koksa ellerim.

Bir eşek anırsa uzaktan, hoş geldin dese.