Ahmet Emer Şiirleri - Şair Ahmet Emer

Perdemin arkasında umutlar vardı heyecanından yerinde duramayan!
Açtım perdemi ki günü muştularla doğacak gördüm, allı sarılı, bembeyaz!
Karşı evlerin damlarının üzerleri silme güneş dolu, silme umut gök yüzü!
Ne rüzgar var, ne yağış, ne soğuk, kalkıyor üstündeki sis yurdumun.
Bulutlar bir birini kovalıyor, umuda yol açmak için!
Bulutlar, umutlarla yarışıyor, güneşe yol açmak için!

Sen bilirsin dedi O' na
sen bilirsin salıncağın hazzını
istemez olur musun hiç
bir daha sallanmayı

her sallanış bir uçuş hazlar diyarına

Şiir yazacağım diye ne yapıyorsun?
Doğuracak kadın gibi,
Ne ıkınıp sıkınıyorsun?
Ne çekiştiriyorsun bir o yana bir bu yana?
Sıkıp durma öyle,
Salıver gitsin! ..

Sevdiğim sen bambaşkasın
Yazın başka kışın başka
Baharın güzün başka
Alaca karanlığın başka
Aydınlığın daha bir başka
Sevdiğim sen bir başkasın

Tandırın Ateşine Ben Yandım

Tandır yakmış gökte güneş
Vurmuş sarı sıcağını yeşil örtüye
Tüter buğusu çorbanın doyurmayan karınları ovada
Yüce dağın engininde alabildiğine mavi gök

ben seni hiç unutmadım
sıcak yaz akşamları hayalinle serinledim
soğuk kış günleri senin aşkınla yandım
ben seni hiç unutmadım ki

ben seni hiç unutmadım

Ayak seslerini dinledik gelmenin
kaygılı üzgün bekleyişlerle
adnan menderes hava alanı' nda
çevrilmiş bölmeler arkasını
görmek istercesine sabırsızlıkla

Şiirsel Dilenci

eğer karlı bir gecede
kapını şiirsel bir dilenci çalarsa
içeri al
ısıt onu

Kıvırcık saçlarıma
Ak düştü uçlarına
Zamanla alışırmış insan üzülüp incinmeye
Benim için üzülme benim için üzülme
Bundan sonra adını kırk yılda bir anarım
Sende kaybettiğimi başkasında ararım

bilgi hars sahibi olmalı öğretmen dediğin
öğretmen öğrendiğini bildiğini satabilmeli
inanlı olmalı körü körüne bağlı değil
güvenli olmalı öğretmen dediğin
insancıl olmalı
sevmeli köylüyü kentliyi