Ahmet Daş Şiirleri - Şair Ahmet Daş

ne mendebur şeysin para
kalpte kara elde yara
kanat takıp uçarsın
her engeli geçersin
kimini mutlandırır
kimi umutlandırır

1-yamandı
ne yamandı
bu sevda ne yamandı
bir söktün ki kalbimi
ne diktin ne yamandı

gururun kemirdi yüreğini
içinde bir ben kaldım

sevgi metrelere gelse
siz benim sevgimi ölçemezdiniz
sevda kilolarca olsa
siz benim sevdamı tartamazdınız
aşkın yükü iyi ki benim omuzlarımda
siz bu yükün altından kalkamazdınız

Ben aklımı kahvaltı da
Peynir ekmekle yedim

Yüreğimi öğle vakti
Aç köpeklere attım

beşyüz yıllık çınarın
ihtiyar dalı,
kopuvermiş yerinden.
inivermiş başına,
dibinde oturanın.
hayret etmiş ahali,

tutuversem elini
geleceksin benimle
nerde bende o cesaret

uzansan dudakların
dudaklarımda

osman yüksek atladı
ömer uzun atladı
bütün alem seyretti
türkiye çağ atladı

umut bağlandı lotoya

sanmayın bu gündeyim
ben yaşarken dündeyim
mazi de geziyorum
duyguların güdümündeyim

kan göremem tutar beni
ama olsun yine de
dudağının kızılında
boğulmak istiyorum

karanlıktan çocuk gibi korkarım