en güzel sen söylerdin adımı
içime işlerdi nefesin
sesin
kulaklarımda kaldı
bu kadar yakışır dudak ağza
sevmiyorum derdin sen bir zamanlar
duydum aşıkmışsın bana mı döndün
geçti artık bizden tozpembe anlar
bunca yıldan sonra bana mı döndün
aslı’yla kerem’le alay ederdin
pamuk ipliğiyle bağlı
güneşe dünya
boz bozabilirsen
ne güzel sıralanmış
göğe yıldızlar
benimle ağladınız
benimle inlediniz
korktuğum gecelerde
benimle terlediniz
var olun
filmin en güzel yerinde
bir yağmur bir şimşek
bir yağmur bir şimşek
bizim TEK bahane arar
ceryan gitti gidecek
korktuğum başıma geldi
sen gökyüzünde ararken
yanımda bulduğumsun
sen en yakınımdayken
en hasret olduğumsun
sen olmazsan neylermişim
sen nefes diye soluduğumsun
dişlerimin izi,
dudaklarında.
ellerimin sıcaklığı;
yanaklarında.
ve çınlarken şiirlerim kulaklarında,
bitirmek istiyorsun…!
altı üstüne geçti
üstü altına yerin
şiddeti bilinmiyor
beynimdeki depremin
güneş bir mızrak boyu
temmuz üşüyor
yüreğin kinden kara
paradan kirli ellerin
yaralarıma dokunma
çare ellerinde ölür
sen hiç yoktun..
seni yoktan ben var ettim!
sonra seni rehber aldım,
gösterdiğin yolda gittim...
etten ve kemikten din..
seni mabut kabul ettim....! !




-
Ceyda Akay
Tüm Yorumlarsairler siirlerinde yasarlar hep yazdıklarını gercek hayatlarındaysa adete duvar olurlar... sızde boylemısınız
sıır fazla gusel olunca bunu dusunmeden edemedım