Ahmet Ceylan Şiirleri - Şair Ahmet Ceylan

Bir yola çıktık ki adı gezi oldu
Biz refîk arardık, karşımıza şeyhler doldu
Ne dervişler gördük şeyh gözüken
elinde mikrofon
dilinde ışık
şeriat ayaklar altında

Yezid yezid de size ne oldu ey Kûfe
Hıyânetinle odunu çektin küfe küfe

Yezid eksilmedi tarih sahnesinden
Hüseyin tefrik olmadı sahtesinden

Çayın az da olsa şekerlisi
insanın biraz da olsa
hünerlisi
tat verir.

Az da biraz da olsa gerek

Emaneti bedende giranbahayız biz
Alıp verilen nefeste serlevhayız biz
Diyarı zulme neferi müntehayız biz
Biz biz dediysem de sizlerden iz biz

Dünyanın derdini, çekmeye geldik
Dünyayı dert etmeye değil
Zannetmeyin ölümden korkuyoruz
Biz her gün ölüp ölüp diriliyoruz
Bu kadar derdin içinde
Ölmek de ne demek

Mayası bozuk hamur hamdır pişse de taam olmaz
İtikadı bozuk abid tasavvuf dese de tamam olmaz

Münafık mü’minin alır dünyasını
Almakla kaybetmez mi ukbasını

İcraatları göstermekte sümasını
Aziz zelil cengiyle buldu belasını

Gözlerin gözlerime değse de
Ellerin ellerime uzak
Yakınsın bana, kanım kadar
Uzaksın bana, bir cam kadar

Camlar!

Ben cahilim
Bilmediğini bilenden
Sen olma!
Bilmediğini bilmeyenden
Kork!
Bilmediğini bilmeyenden

Karanlık ruhlar kasırcıkta zevk-ü sefâda
Halk zulüm kurnasında yönetim sehâda

Zindanda büyüyen bebek kahr-u cefâda
Yalancı ve yamacıları arınacaktır belâda