Ahmet Ayaz Şiirleri - Şair Ahmet Ayaz

O, O biçim,
Bu, O biçim.
…
Hayat, O biçim.
İnsanlar, O biçim.
Dünya, O biçim.

Her söze kulak asmadım.
Abdestsiz yere basmam;
Görmedim zevki sefayı,
Ömrümü boş zaman aldı.
Namazım kazaya kaldı.

Kötü kader bağdaş kurdu bahtıma,
Gül bahçemi talan etti gitmiyor.
Ateş attı bugün gönül tahtıma,
İçim yanar ızdırabım bitmiyor.

Efkar akın edip gelir üstüme,

On dört şubat sevgililer gününde;
Eşim "Bozgeyikli" gül verdi bana.
Yol istedim erenlerin önünde,
Dosta uzanmaya el verdi bana.

Sihirbazın sihirini bozmaya,

Şiir
Bir okyanustur.
Bulunmaz dibi.
...
Ben ise bir balık gibi;
Bazen destursuz,

Uzaktan uzağa bir nağme gönder,
Kulağıma sesin gelsin sultanım.
Bunca ayrılığa el âlem ne der?
Gel, yaklaş, bir nurdan selsin sultanım.

Bir türlü ağarmaz bahtın karası,

Para,
Bütün dalkavukları,
Peşinden sürükler.
Ve onları körükler;
Ağama alkış diye.

Bunca yıl yaşadım sevdadan uzak,
Sanmayın ölümden korkum var benim.
Kamer gibi alnım açık yüzüm ak.
Sanmayın ölümden korkum var benim,
Ölümden korkandan farkım var benim.

Kucağında oynarken dün
Bütün güzellikleri aldın götürdün
Bu gün
Benim güzel anneciğim

KARALAMA DEFTERİ
(Prof. Dr. M. Yavuz Coşkun Beye)

İşte sana karalama defteri,
Oku hele bir bak, ne göreceksin?
İçindeki iç dünyamın rehberi,