o kadar gül gördü bülbülü olmayan
konmadı tomurcuklarına bile
- oysa uçan bir kelebek gönlüm -
ikindi güneşinde gördü yüzünü tomurcukken
uçamazken bile kondu kelebek gibi çocukken…
düştüğünde saçlarına yıldızlar
beni hatırla, dursunlar
yapraklara kırağı,
kaşlarına düştüğünde çiy,
alnına vurduğunda ayaz
beni hatırla
yorgun bir sevgi var, acıyor içimde,
anıların gölgesinde, geçmişin ayak izinde.
yorgun kalbimde kor ateşler yaktıran,
kırılmaktan korkan, hatıralara saklanan.
yol kenarında
ıssız toprakta açan çiçek
seni orada kim görecek
umut mudur acaba
yoksa birinin attığı tohum mudur,
kaderi burada
yorulur gece sensiz avuçlarımda
dinlenir soluk gece göz kapaklarımda
sabrı tükenir gün batımında
yorulmak için avuçlarımda
uyanmak istemez gönül sabaha
derin bir nefes al
gözlerini büyütme hemen öyle
çek dudaklarını dişlerinin arasından
nasıl olsa top duvara çarpacak sonunda …
sektir biraz topu yerde
oyna biraz onunla
Öyle bir vurdu ki zevahirin, ilk önce
Geldiğimde kendime, kaybettim sende
Neden çıkarttın ki yük müydüm gönlünde
Dediğim gibi, yediğim ilk vurgun ondandı
Benden hem de senden sakladın benliğini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!