Açan güllerin asla derilmesin
Pencerene beyaz perde gerilmesin
Menzilin kaf dağında olsun, erilmesin
Daima yollarda kal be sevdiğim.
Irmak olsun gözyaşların hiç bitmesin
Baht defterim karalanmış
Gönül kuşum yaralanmış
Ecel var, kapı aralanmış
Sen yoksun hala.
Baht defterim acılarla dolu
Çaldın yüreğimi, belirsiz yönüm,
Senin olmadığın, yerde sürgünüm.
Perişan olmuşum, geçmiyor pulum,
Dumansız yanmaya, çaredir ölüm.
Toza; dumana daldım, görünmez önüm,
Başım aslanın ağzında
Ve karanlık bir odadayım
Sen kuyruğuna basarsan,
Ben yokum
İşte sen, o kadar önemlisin.
Bir dünya varki belleğimde özlerim
Gidenlerin beğenip hiç dönmediği
Bir dünya varki belleğimde özlerim
Ömürlerin daim olup sönmediği.
Bir dünya varki belleğimde özlerim
Kaç yıl oldu bilemem.
Her dem,
Gam yüklü kervanlar,
Konakladı hanımda.
Güleni göremedim.
Herkes somurtkan,
Sevmiyorum diye şöyle bir el salladım.
Yollarımızı tamamen ayırdım.
İyice anlasın diye haber de yolladım.
Gerçekten, sadece kendimi kayırdım.
Uzaklaşırken gözleri yaşlıydı.
Bense seviniyordum kurtuldum diye.
Yüzünü döndürüp, ağlattın beni
Her şey oluyormuş, yeniden yeni
Nefes almadan, bekledim seni
Şimdi gidiyorum, haberin olsun.
Bir kıvılcım idim, sulara attın
Dikensiz olan gülün
Görüntüsü güzel ölur.
Koku almak istersen eğer,
Dikenin acısını bileceksin.
Yetimi tanımak istersen,
Baba demeni özledim kızım.
Hasret değil mi?
Ha bir gün, ha daha fazlası.
Hiç farketmiyor.
Her konuşmamda,
Seni anıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!