Ölümsüz sevda diyarından
Geçmediyse gönül katarın
İstasyonun tek yolcusuyum
Yıllarca aksatmadan
Gece gündüz bekleyen
Menzilime
Beni görüp yüzünü öte döndüren
Sensin
Yakıp yıkıp ocakları söndüren
Sensin
Gel deyip te uzaklara kaçan
Sensin
Sevdiğime vereceğim sırada
Yaprağını döktün
Koklamak istediğim zaman
Ciğerimi söktün
Hayallerimi perişan edip
Üstüme zebani gibi çöktün
Bilmiyorum deme dağı taşı
Dinmiyor bak gözümün yaşı
Tasında duran tuzsuz aşı
Bulamazsın sen de bir gün.
Aşamazsın sen her dağı
Sana ne oldu anlayamadan
Ağlattın beni zamansız
Nafile herhalde,
Akşamdan sabaha seni beklediğim.
Bir yıl oldu yalnızlar arasındayım,
İnce uzundur senin yolun
Bilinmez ki hiç sağın solun
Nasıl geleyim senden yana.
Her an ağlıyor bak gözüm
Dinlenmez ki hiç sözüm
Karlı dağlar üstünden uçtum
Kavuşma sevinci ile kanat açtım
Kem sözlerden daima kaçtım
Ne oldu bilemeden
Sılada
Sevdiğimi bulamadım.
Bir dağ vardı, karlımı karlı
Aramıza engel dağ
Ben o dağı aşmaya kararlıydım
Sen dedin ki aş
Ben o dağı aştımda geldim.
Senin kokunu getirmeyen rüzgarı tutarım
Bir hortum olur döne döne yutarım
Ben anca seninle varım
Ucunda sen olmayan yolu keserim
Bir rüzgar olur delicesine eserim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!