Bir mitralyözün başındaydı kader
Hayat meydanında
Ömür tepesinde bekliyordu
Kumdan çuvallarla çevreli bir siperde.
Hayat meydanındaydı savaş
Hayat meydanındaydı insan
XLI
En büyük marangozu ölmüş kasabanın
Ardından en büyük nalburu ve oduncusu
En sonundaysa en büyük tüccarı
Hepsi yaşarken ustaymış işlerinde
LI
Karanlık bir makberdir seni bekleyen
Yaşayan, sana tek tavsiyem
Yap yapmak istediğin tüm iyilikleri
Dönüş yok, dönüş yok inan
LXI
Elli yaşındaydım öldüğümde
Yanımdakiyse atmış beşmiş
Kimi on kimi yirmi yaşında gelmiş
Beş iki bir hiç fark etmez
Meftun bir yalnızlık
Bu yalnızlık, diğerinden farklı
Acı vermiyor insana
Düşündürmüyor kara kara
Meftun bir yalnızlık
ne kadar zaman oldu sen gideli
tarih bilincini yitirmiş çocuk zihnim
aheste bir tren gibi yolsuz yolcusuz
ne kadar zaman oldu
...unutalı yüreklerimizin zifaf gecesini
söylemediğim en mahrem söz
aklını törpülerken günler
toplumu dermek derdi şiir
o büyük bir düştür kendi küçük
.....çocuklar gibi
*
kalpazanlar dört döner
-Dudaklarımda Olgun-
dudalarımdan mor saçaklar akıyor şimdi,
öptüğün dudaklarımdan
bir yol oldu
bir yaradan bir kabuğa kadar.
I
büyüktür işaretleriyle
.........sınırlandırılamaz
..................hiçbir olgu
yaşam dediğin
Neden mi?
Çünkü göl göl deniz deniz artık
Neden mi? Mavi mavi
Siyah siyah artık
Nedeni açık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!