XLI
En büyük marangozu ölmüş kasabanın
Ardından en büyük nalburu ve oduncusu
En sonundaysa en büyük tüccarı
Hepsi yaşarken ustaymış işlerinde
LI
Karanlık bir makberdir seni bekleyen
Yaşayan, sana tek tavsiyem
Yap yapmak istediğin tüm iyilikleri
Dönüş yok, dönüş yok inan
LXI
Elli yaşındaydım öldüğümde
Yanımdakiyse atmış beşmiş
Kimi on kimi yirmi yaşında gelmiş
Beş iki bir hiç fark etmez
Meftun bir yalnızlık
Bu yalnızlık, diğerinden farklı
Acı vermiyor insana
Düşündürmüyor kara kara
Meftun bir yalnızlık
ne kadar zaman oldu sen gideli
tarih bilincini yitirmiş çocuk zihnim
aheste bir tren gibi yolsuz yolcusuz
ne kadar zaman oldu
...unutalı yüreklerimizin zifaf gecesini
söylemediğim en mahrem söz
aklını törpülerken günler
toplumu dermek derdi şiir
o büyük bir düştür kendi küçük
.....çocuklar gibi
*
kalpazanlar dört döner
Artık dua etmiyorum senin için
Zalimler için dua etmekten yoruldum
Zalim hep zalim bıkmıyor zulümden
Doymuyor açlığı yaptığı zulümlerle
İlk zamanlar nasıl da dua ediyordum
Kılık
kalem tutmaz sana karşı
koç boynuzu mürekkep
esin mi hokkamdaki
yoksa düşman yalnızlığı mı
-Dudaklarımda Olgun-
dudalarımdan mor saçaklar akıyor şimdi,
öptüğün dudaklarımdan
bir yol oldu
bir yaradan bir kabuğa kadar.
I
büyüktür işaretleriyle
.........sınırlandırılamaz
..................hiçbir olgu
yaşam dediğin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!