Nefret ediyorum kendimden
Düşürdüm kendimi bu derde
Tutup kaldırmayın elimden
Titreye titreye ölmem lazım.
Daha acı acı çekiyorum sigaramı
Ayrılık her aşkın kaderinde var
Ve günahlar zinciri sevgilerde de
Avare olup ağır ağır ölmektir bu
Kurşun yarası bu kadar acı değildir
Yolları arşınlarsın gece gündüz demeden
Sen beni hiç anlamadın ki
Yaralarıma merhem olmadın
Acılarıma tuz bastın oysa
Kırık camlar üzerinde yürüttün
Anlasan şimdi böyle mi olurdu
Şimdi virane şehirlerden beterim,
Seninle ayrıldığımız günden beri.
Yıkıldım harab ve bitap oldum,
Seninle ayrıldığımız günden beri.
Ayrılığın bu kadar acı olduğunu öğrendim,
Sarkilarda çikmiyorsun karsima
Hiçbir sey sen demiyor bana
Kalemim senin için aglamiyor
Sen diye birsey yok artik içimde.
Siradan bir insansin benim için
Şimdi avareyim senin yokluğunda,
Seni düşünüyorum her zamankinden beter.
Kahır dolu gecelerde yine sen varsın,
Bu uykusuz akıl almaz yalnızlığımda.
Bir çığlık oluyorum gecenin sessizliğinde,
Sormayın dostlarım o nerde
Yanlız kaldım çıktığımız yolda
Hayat dediğimiz bu dünyada
Onsuz yaşamakda varmış aslında
Kaderimiz yazılmış bir kere
Yüreğimi açsam sizlere
Dertlerime çare olmazsınız
İsyanlarımı sersem sokaklara
İsyan diye buruşturup atarsınız
Kahır dolu zalim dünyama
Düşüyorum hergün yollara
Rüzgarla birlikte dağılıyor acılar
Sarı yaprak gibi kopuyorum dalımdan
Yiten sevdaya kanar bu yürek
Hüzünler ayaklarıma dolanıyor
Mutlu olmak senin elinde
Perdeleri kapat geçmişe
Bütün sokalardan aşk geçiyor
Gökkuşağı gibi rengarenk
Deki iki uzak mesafedeyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!