AĞAÇ ŞİİRLERİ

Haydi kardeş durma, ağaç dikelim
Çorak topraklara rahmet çekelim
Irmak kenarına, yol kenarına
Durmayalım kardeş ağaç dikelim

Ağaç dallarından gelir kuş sesi
İnsana serinlik verir gölgesi
..

Can verir ruhlara orman havası
Gelin kardeşlerim ağaç dikelim.
Gönüllerde olsun onun hevesi
Gelin kardeşlerim ağaç dikelim.

Ağaç olmaz ise kuşlar da ötmez
Yağmur yağmayınca mahsuller bitmez
..

Neden diye sorar hep içimdeki çocuk. Verdiklerimiz mi ağır gelir yoksa aldıklarımız mı? Ağırlık nedir? Bedenin kaldıramayacağı mı ruhun hafifliği mi? Dalgalanan zaman rüzgarında karşılaştığımız yada dünyamıza aldığımız insanlar ardından hep birşeyler alıp götürmez mi? Giden biz miyiz yoksa kayıplarımız mı? Bir yanımız eksilirken diğer yanımız doluyor. Oysa hayat öyle kısa ki farkına varamadığımız bu kandırmacalar döngüsünde kaybettirdiğimiz değerlerimiz. Değerlerimiz değer mi onca gülüşe, sevişe, bedellere. İnsan yükü ağır gelir derdi ninem ama demek istediği bıraktıklarıydı sanırım. Bunca yaşıma rağmen öğrenemedim tek yandığım bu. Ne bir insana kıyabildim, ne de kötü düşünce kondurabildim. Ağl
Neden diye sorar hep içimdeki çocuk. Verdiklerimiz mi ağır gelir yoksa aldıklarımız mı? Ağırlık nedir? Bedenin kaldıramayacağı mı ruhun hafifliği mi? Dalgalanan zaman rüzgarında karşılaştığımız yada dünyamıza aldığımız insanlar ardından hep birşeyler alıp götürmez mi? Giden biz miyiz yoksa kayıplarımız mı? Bir yanımız eksilirken diğer yanımız doluyor. Oysa hayat öyle kısa ki farkına varamadığımız bu kandırmacalar döngüsünde kaybettirdiğimiz değerlerimiz. Değerlerimiz değer mi onca gülüşe, sevişe, bedellere. İnsan yükü ağır gelir derdi ninem ama demek istediği bıraktıklarıydı sanırım. Bunca yaşıma rağmen öğrenemedim tek yandığım bu. Ne bir insana kıyabildim, ne de kötü düşünce kondurabildim. Ağlayanla ağlayan olmak, gülenle gülmek derken zaman geçip gitti koynuna alınan ben değildim bildiğim bu sarmalamayı bilemeyen dallara ağaç ne yapsın. Ne gitmek öteye ne dönebilmek öteden çıkmaz sokak dönencesi dönüp duruyorum eksenimde. Her dönüştü eksilen ben sitemimde bana haykırışımda bana. Zaman zaman ağır geliyor işte taşımaktan kollarımda yüreğimde yorgun düşüyor,yalpalıyor sonra doğruluyor yine.Rüzgar her dalı etkilemezmiş. Kimi dal rüzgarda kırılır kimi dalsa zayıf düşer kimisi ise ölürmüş. Dal olmaktansa ağaç olmayı yeğledim.Dünya her ne kadar kütüklerin olsa da.
ayanla ağlayan olmak, gülenle gülmek derken zaman geçip gitti koynuna alınan ben değildim bildiğim bu sarmalamayı bilemeyen dallara ağaç ne yapsın. Ne gitmek öteye ne dönebilmek öteden çıkmaz sokak dönencesi dönüp duruyorum eksenimde. Her dönüştü eksilen ben sitemimde bana haykırışımda bana. Zaman zaman ağır geliyor işte taşımaktan kollarımda yüreğimde yorgun düşüyor,yalpalıyor sonra doğruluyor yine.Rüzgar her dalı etkilemezmiş. Kimi dal rüzgarda kırılır kimi dalsa zayıf düşer kimisi ise ölürmüş. Dal olmaktansa ağaç olmayı yeğlemek................
..

Genç yaşımda, diktim seni,
Evlat gibi, baktım seni,
Budayarak büktüm seni,
Dostum oldu, ağaç benim.
Sırdaşımdır ağaç benim.

Zarar veren otlar söktüm,
..

Şu Gök bir Mavi Ağaç

Şu gök bir mavi ağaç
Şefkatlimi şefkatli bir ağaç

Gök ağacında
Ay parıldar geceleri
..

İnsanlar soyunu sopunu beğenmelidir,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
İnsanlar yüzünü geçmişine dönmelidir,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.

Ağacın meyve veren kısmı çiçekle daldır,
Yerde sürünenleri elinden tutup kaldır.
..

Her olduğu yerde dirlik hayat var
Hayata hayattır ormanla ağaç
Her bir yaprağında sürür rahat var
Hayata hayattır ormanla ağaç

Özünden yapılır kitapla defter
Nice bin ocaklar seninle tüter
..

Deniz hoyrat, deniz dalgalı
Martılara kur yapıyor deniz
Martılar mutlu olmalı

Martı deniz, deniz martı

Rüzğarlar fırtına, rüzğarlar sakin
..

kapısında bir agaç bekler. yagmurda üşür rüzgarda boynunu eger. kimseye görünmez bir tek sen geldiginde gülümser,üşümesi geçer..görmezmisin bre kör anlamazmısın bre cahil...bu agaç bu çocuk bir tek seni severr seni bekler....
..

Gölgesinde oturup
Serinletmeyen ağaç
Sonbaharda rüzgarla
Yaprak dökmeyen ağaç

İlk baharda yeşerip
Yaprak açmayan ağaç
..

Ağaç olsam Annem için

Öf bile denilmez babalara
Annemin ayaklarının altında cennet
Ağaç olsam annem için

Ağaç oldum annem için
..

İhtiyar ağaç ve Ben

Devril be ihtiyar ağaç
Yaş altmış oldu
İhtiyar ağaç gibiyim bir kaç dallı
Kovuluyorum çok ağrıma gidiyor bu...

..

Yaşam,iki tarafı düzenli olmayan aralarla dikilmiş,değişik türdeki ağaçlarla dolu bir yolda yürümek gibidir.Her bir ağaç,insanın hayatında olacak değişiklikleri temsil eder.Ağaca vardığımızda nefes ritimlerimiz değişir.Ağaç,yaşayacağımız olayın bir
bütünüdür,dalında,yaprağında ve çiçeklerinde ise insanın mutluluğu,acısı,neşesi,iyiliği,kötülüğü gibi duygu anları saklıdır...
..

ATATÜRK DEDİ Kİ İSMET BANA YENİ BİR DİN BUL

Atatürk kurmay başkanı ismet beyle diyarbakır çöllerinde at sırtında gidiyorlarmış.Kurak çöl araziye derin derin bakan Atatürk,ismet beye dönerek der ki "İSMET ÇABUK BANA YENİ BİR DİN BUL.ÖYLE BİR DİN Kİ İBADETİ AĞAÇ DİKMEK OLSUN.ÖRNEĞİN AĞAÇ DİNİ"Hz Muhammed (selam olsun) ne de...mişti "KIYAMETİN KOPACAĞINI BİLSENİZ ELİNİZDE BİR FİDAN VARSA ONU DİKİN" Yobazlara kötü bir haberim var.Atatürk'ün son sözleri saat kaç değil onu karşılamaya gelen melaikelerin selamını almak için söylediği ALEYKÜMSELAM dır.Yobazcıklar anımsayın bir de peygamberimize gelen meleklere peygamberimiz ALEYKÜMSELAM demişti.Şimdi geberdiğiniz zaman Allaha nasıl hesap vereceğinizi düşünün...
..

Bazısı yaprak döker, bazısı yaprak dökmez
Bazısı meyve verir, bazısı meyve vermez,
Hepsinin bir görevi var, asla inkâr edilmez,
Yararını anlatsam, ömrüm yetmez ki ağaç.

Bazan tek başınadır, bazan orman halinde,
Hepside ayrı ayrı, güzeldir mevsiminde,
..

Yüce Allah ağaç misali yaratmış dinleri
Köklü ağaç sabit rengarenk aşılanmış kolları
Aynı kök aynı yaratandır şüphesiz ayrılsada yönleri
Yüce Allah ağaç misali yaratmış dinleri....


Bazan istenmeyen rüzgar çıksada sürtüşür kollar
..

denizin rahatlatan nefesini içine her çektiğinde bilinmeyen duygular ağır basar,biten günün ağır anıları ayak direten suçluluğuyla yük olurdu,farklılığıyla yaşanırken tüm bunlar rüzgar savururdu tüm kederlerini,matemli iç çekişler sarardı her yanını,kendi kendine hesaplaşmalarıyla derin uçurumlarda can çekişirdi benliği,yetmiyordu hiç birşey yada yetmeyecekti,işe yaramıyordu umudun gölgesinde yaşam,sabır bir ağaç olsaydı her halde göğü delip geçerdi,olumsuzluklar yıpratmıyordu ama nedendi tüm bunlar,sebezsiz olamazdı yaşam,yaprakları suya hasret bir ağaç gibi ağlayarak bakındı zaman tarlasına,önü kesilemeyen bir ırmakta kapılıp gidiyordu kuvvetli,hızlı ve başıboş yaşam yolunda, (05,09,2004)
..

Sana ağaç dersem sakın üzülme
Mekke’de Kâbe’nin kapısı ağaç
Sende gizli türlü türlü mucize
Musa Peygamberin asası ağaç

devamı kitapta...

..

Muhabbet besleyip güzel vatana,
Gelin her tarafa ağaç dikelim.
Saygı gösterelim şehit yatana,
Her şehit için bir ağaç dikelim.

Sevgimiz her zaman kalıcı olsun,
Vatanın her yanı mis gibi koksun,
..

Seni bir fidana benzetiyorum. Büyümek için bekleyen bir fidan. Avuçlarımdasın. Henüz köklerin küçük. Gövden ince ve tek dalın bile çıkmamış. Toprağa ekiyorum seni ve kapatıyorum üzerini. Büyümen gerek. Büyümen için günlerin geçmesi gerek. Güneş görmen gerek. Rüzgârın doğru yerden esmesi gerek. Rüzgârı hissetmen gerek. Bir bebek gibi. Sevgiye muhtaç. İlgiye muhtaç. Şefkate muhtaç. Büyümen gerek. Ama hızlı değil, cok yavaş. Gün geçer güneş görür ömür. Toprak ısınır. Ve sen büyümeye başlarsın yavaşça.hadi birleştir ellerini ve parmakların birbirine girsin. Ellerini bir fidan farz et. Gün geçtikçe, güneş sırtına vurdukça, sen ısındıkça, rüzgâr serinlettikçe, sen büyümeye başlarsın. Şimdi parmaklarını yavaş yavaş açmaya başla. Gördün mü bak şimdiden on tane dalın oldu. Kalınlaşıyor gövden, kök salmaya başlıyorsun. Büyüyorsun. Sen büyüdükçe insanlar salıncak kuruyorlar dallarına. Böcekler saklanıyor kabuklarının altında, kuşlar yuva kuruyor. cicek açıyorsun, yaprakların çıkıyor, uzayan saçların gibi. Bak görüyor musun? Hissediyor musun? Büyümeye başlıyorsun. Günler geçiyor ama güneş yerini ayaza bırakıyor bu kez. Bir zaman ısınmıştın ve simdi üşümen gerekiyor. Evet, büyümek acı da verir. Şikâyet etme. Asla. Ayaz sırtına vurmaya başladı, üşüyor musun? Yaprakların solmaya başladı. Salıncaklar sahipsiz kaldı. Böcekler kaçtı senden, kuşlar terk etti seni. Seninle yeşeren, büyüyen yapraklar yavaş yavaş koptu senden. Rüzgârlar alıp götürdü hepsini. Kar yağdı sırtına. Islandın. Bak şimdi de küçülmeye başladın. Bunu en iyi bir ağaç yapabilir: Büyümesini bildiği gibi küçülmesini de bilen... Ve simdi ben tekrar geldim. Senden yeni bir tohum alıp tekrar ektim toprağa. Ama bu sefer gitmeyeceğim yanından. Sen büyüdükçe, güzelleştikçe, çiçek açtıkça, seni kırmak isteyen eller uzanacak. Ben müsaade etmeyeceğim buna. Kendimden bir çit öreceğim etrafına kimse uzanamasın sana diye. Ve bir değnek olup saplayacağım kendimi yanına ve bir iple bağlayacağım sana. Sen ayakta durmakta zorlandığında ben yanında olup yüküne ortak olacağım. Senle büyüyeceğim. Gün gelecek sen tekrar büyüyüp küçüleceksin. Bir ağaç gibi. Bunu en iyi bir ağaç yapabilir. Büyümesini bildiği gibi, küçülmesini de bilen. Sen bir fidandın ve bir ağaç olup kök saldın içimde.sen kök saldıkça toprak anlayacak seni.senin bir fidandan ne eksiğin var ki?
..