Sündüz
Beyarzlar içinde kuğlar gibiydin
Gülerken gül açtı didelerinde
Öylece seyreden ihtiyar dede
Amılar döküldü dudaklarından
Güneş batımında içimde keder
Gözümden dökülür sıcak inciler
El ayak çekilir ısıszlık çöker
Gözümden dökülür sıcak inciler
Akşamdan çiy düşer nemli yaralar
Saçlarının arasına rastgele girmiş,Kuru bir bitki
Bu nedir alıp kokladım,Baştan aşağıya o kokuyordu
O an kendimden utandım.....
Yıllardır ondayım hala daha ben,ben kokuyordum....
Yazıklar olsun bana,hala ben ben kokuyorum.......!
Cennet,de bulunur bunun böylesi
Yüzünde görünür ayın halesi
Yanakları sanki cennet meyvesi
Davacıyım ondan garibim garip
Ödünç dedi aldı kalbimi benden
Serpile serpile urfanın gülü
Bakınca gözleri cana benziyor
Olmadı birtürlü gülmedi yüzü
Muradı gözünde paralar beni
Saçları rengini bende unuttum
Aklıma düşünce zülfün telleri
Paralar sevdiğim yaralar beni
Uçurumdan düşen taşlar misali
Ufalar sevdiğim yaralar beni
Her ezan vaktinde seher yeliyle
Nekadar batsada gülün dikeni
Gönüldür özlüyor candan seveni
Değişmem Dünyaya birtek buseni
Benimkini hasret diye yazmışlar
İçimde söğüdün yaprağı titrer
Öyle idi öylede oldu,
herşey bitti
Bütün vaatleri fos çıktı.....
Verdiğini,dediğini bir tayfun gibi
silip süpürüp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!