Neden hazin hazin ötersin bülbül
Yoksa sen de bahtı karalı mısın
Feryat edip ağlar coşarsın bülbül
Sen de benim gibi yaralı mısın
Bozlak 38
Bizim köyün üstü değirmen önü
Bozlakda havada yitirdik ömrü
Kaderin elinden bıktım usandım
Bir Seher vaktinde soldurduk gülü
Çağırdım neslimi dizdim karşıma
Seven öne çıksın Allah aşkına
Evlat olmus düşman bak şu şaşkına
Dilden gayrı bela dert bulamadım
İsyan ile geçse onca zamanın
Geze geze şu diyarı gurbette
Sığınacak gönül yar bulamadım
Aşkın heybesine uzandı elim
Derdime el veren el bulamadım
Üstüme üstüme yürüyen dağlar
Yok sayıldım bunca insan içinde...
Dertlerim debreşiyor eller içinde....
Çareler aradım teller içinde....
Diliyle dövdüler sövdüler beni..
İnsan sever gönül denen yürekten
Ezilen gariptir fani Dünyada...
Yaşamadım zaten üstü,de kalsın..
Hasbin Allah dedik vekilim hüda...
Bırakın hesabım divana kalsın....
Mızrabı değince gönül teline
Beni mecnun etti kendini leyla
Esas sanmış,idim görmüşüm rüya
Dostumdan utandım düşmandan haya
Beni mecnun etti kendi leyla
Dağları taşıttı dertli döşümde
Gurbet ellerinde gavur elinden
Çektiğim çileye birde bana bak
Sillesi çelmesi boldur feleğin
Yediğim tokada birde bana bak
Dağ devrildi düştü başım üstüne
Sular akar gürül gürül seslenir
Bir garip baş,bir garibe yaslanır
İnsan oğlu yaşlandıkca uslanır
Ömrün kıymetini mutlak bil oğul
Gönül düştü akgerdanda döşüne
Kurban olam göz üstünde kaşına
Ak eliyle zehir koysa aşıma
Varam ölem bir güzelin uğruna
Taş üstünde reyhan olam kokarsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!