Adsız Yolcu Şiiri - Hasan Akın

veresiye sakladığım taşlı aralıklardan
küskün bayırlar akıntısına karalar bağlayarak
kaçıyorum
uzaklara konan gözlerimle...

kanayan... yanan...
mataramdan yüreğime akan
içli bir hava yakarak
taşıyorum mağaralardan...

kanatlıdan kestirmelere açılan
tozlu yollar dönemecinde
askıntı oluyorum bir kamyonun ardına
uğultular arasından geçerek
bağlar çözüyorum seyrime...kuru yıkıntılardan
çoğunluğa uymuyor yolcu kalbim...

bilmediğim düğün konvoyları eşliğinde
sürüklüyor kulak arkası cıgaramı ellerim
kısık ateşli vuruşuyla dağıtıyor saçlarımdan...

sessizce bir köşeye kıvrılan...
sığıntı sürgünlere yanık gözleriyle
son durak yolcusuydu...daştan daşa atlayan
nerde olsa kalan... atılan...uzaklara sürgün kaçan...

kürkçübaşı / İstanbul