Adnan Sertel Şiirleri - Şair Adnan Sertel

Ve..
Emin adımlarla geldi,
Ne yaptığını bilen biri,
Ümit aşıladı sevenlerine,
Sonuna dek farklı idi.
Ruhlara hitap ederek,

Var ya,
Sana verilen hayatı,
Yaşamak sabırla.
Hiç bilmediğin bir Dünya ya,
Sana sorulmadan getirilmek.
Var ya,

Düzeni bozulmuş devran çarkının
İlahlar değişmiş, kullar değişmiş
Edilen yeminler tutulmaz olmuş
İnsanlar değişmiş, huylar değişmiş.

Namuslu azalmış kahpeler azmış,

İçimde bir bomba gizli
Saatini felek kurmuş
Gidiyorum hızlı hızlı
İzmit'im selama durmuş.

Kimsenin hiç kimsesiyim

Şu anda İstanbul da olmak vardı anasını satayım
İstiklal de barış halkasında el ele
barışa barışa Taksime yürümeye.
Şu anda İstanbul da olmak vardı anasını satayım
İstiklal de barış düşmanlarıyla
vuruşa vuruşa Taksime yürümeye.

Kadınım
Gözlerin sanki bir söğüt ormanı,
Altından akan ırmaklardan
kana kana içmek istiyorum.
Uzanmışım göğsünün serin yaylalarına,
Kapatmışım gözlerimi,

Hani söz vermiştin ayrılmam diye,
Hani söz vermiştin bırakmam diye,
Hani söz vermiştin terk etmem diye,
Nerede yeminin neden bozdun yar.

Gittiğin yerlerde mutlu musun yar,

Biliyorum sende beni benim seni sevdiğim kadar seviyorsun,
Biliyorum sende beni benim seni düşündüğüm kadar düşünüyorsun,
Biliyorum sende beni benim seni gördüğüm hayallerdeki gibi görüyorsun,
Biliyorum sende beni benim seni özlediğim kadar özlüyorsun.

Ben seni bir ömür severim,

Şair dediğin! tok gözlü olur
Malda mülkte zenginlikte gözü olmaz,
Şair dediğin! aç gönüllüdür
O gönül ki herkesi sever ama yine de doymaz.

Tanrının ilahi adaletini anlamakta güçlük çekiyorum!
Neden?
Namussuzları, şerefsizleri, hırsızları, katilleri
ve dahi çocuk tecavüzcülerini
Devletin başına getirirken,
Namuslu, şerefli. Dürüst ve iyi ahlaklı insanları