Kelimeler saklamıştım yarınlarıma.
Sabırsız, heyecanlı.
Öyle imgeli falanda değil;
Duru, sade ama duyarlı.
Dün gece açtım kapılarımı,
dostlarla biraradayız,
kardeşlik sofrasında.
dilim dilim,
yudum yudum
anıları derdik sofraya.
O kendi hıçkırığını hiç duymadı, bilmiyor.
O anne babasının ‘’- yavrum.’’ Deyişlerini hiç duymadı, bilmiyor.
O hiç körebe, istop oynamadı, bilmiyor.
Gül pembeydi dünya.
Turuncu sıcağıydı hayat.
Deniz şıpır şıpır şıpıyordu.
Sandalda beşik gibi sallanırken bir çocuk,
Kavun sarısı düşlerle,
Bir gün,
alıp başımı çekip gideceğim buralardan.
Hiç kimse engel olamayacak bana,
Ben bile vazgeçiremeyeceğim kendimi.
Su gibi akıp gideceğim avuçlarından.
Sessizce uzaklaşan,
mutluyken değil belki ama
acılarla hep yalnız kalırsın hayatta.
yalnızsın işte;
tek başına.
YOLCULARA...
Düşe düşe düşlerin umudun dallarından,
Hep güneşi düşledin hücrenin mıh çatlağından.
Kuşların kanat izlerini sürdün bağlı gözlerinde,
Sevgilim buralarda;
hava çok güzel.
Gençler var umut yüklü gözleri,
Analar var, sevgi akar gözleri,
Babalar var, yaşam dolu gözleri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!