Bak bir serçe; yan bakıyor güneşe.
Bak bir bülbül; yeni besteleriyle şakıyor gül’üne.
Bak bir güvercin; öpüyor suda ki aksi’ni.
Sade öpmekle kalmıyor, içiyor kendine kendini.
Karlar eriyor,
toprak emiyor can suyunu.
Son cemrede düşer yakında.
Sıra güneşe gelir,
ve yeşil patlatır tomurcuklarını.
yarınları uzak çıkmazlarda
ekmekleri kilitli kapılar ardında
gülüşleri saklı gizlerinde
bir dal sigaraya dost
en ufak şakayla düşman
öylesine arkadaş
KENDİ KENDİYLE
KAVGA EDEN ŞİİR
Şiir yazmak;
eni konu
gezip tozanların,
biz oyun oynuyorduk baba,
önce güvercin takla,
tek kale maç, uçurtma uçurmaca,
sonra saklanırken saklambaçta,
bir adam geldi her birimizin yanına,
uzun fötr şapkası olan,
MUTLUYUZ
ÇÜNKÜ;
SEN VARSIN
Emeğim;
seni gördük bu gün.
NERELERDESİNİZ? *
Göçmen kuşlar gibi;
uçup gittiniz,
yuvamızdan.
Kaybolup gittiniz,
O GÖZLERİN
O SÖZLERİN
Önce ellerimiz,
birleşti sessizce,
Sonra gözlerimiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!