Kırk üç yıl bu Can için de can olduk
Seven kalbe hayat veren kan olduk
İki gönül aşk yolunda han olduk
Canımdan o canı alma Allahım
Güneşim o yüreğimi ısıtan
Bu kara kış da geçer ilkbahar gelir
Gün doğar dağların karları erir
Uyanır uykudan kuru ağaçlar
Yeşillenen dallar meyveler verir
Sonbahar kış gönülleri karardır
Bir zaman aşkıma inanmıyordun
Ben sevdim dedikce yalan diyordun
Senden ayrılamam asla diyordun
***En sonunda beni ateşe attın
***Hani seviyordun niye aldattın
Senin için azmı çileler çektim
Bana gönül verme seni sevemem
Geldediğin an koşup gelemem
Buluşalım görüşelim diyemem
Çünki askerim be kızım
Elele tutuşup koşuşamayız
Ayda birkez olsun buluşamayız
Güller açar gülyüzünde gülünce
Kalbim titrer seni mutlu görünce
Sarı saça siyah kına sürünce
Aklımı başımdan alırsın güzel
Ak'ta giysen,mor'da giysen güzelsin
Biri var sokaklarda
Avare,avare dolaşan
Her önüne çıkanla
Hiçten yere dalaşan
Yalın ayak başı açık
Bilemez o uğruna bin defa öldüğümü
Bilemez o aşkıyla deliye döndüğümü
Bilemez o gideli her lahza söndüğümü
Bilemez o uğruna bin kere öldüğümü
Bilemez o aşk nedir zavallının biridir
Mutluluğu düşünmeden
İnsanlar omuz omuza
Burun buruna sırt sırta
Akıntıya kürek çekiyorlar habire
Hüzün bulutları çöreklenmiş
Bırakmıyor mutluluk esintilerini
Salkım söğüt gibi sarı saçların
Herdem gül yüzünü gölgelendirir
Bir yay gibi çatılınca kaşların
Seni seven dostu öfkelendirir
Nemli dudakların olgun nar gibi
SEN ÖMÜRSÜN SEN HAYATSIN SEN CANSIN
DÖRT MEVSİMDE YAŞANTIMDA SEN VARSIN
SEVDİĞİM SAYDIĞIM CANANSIN CANSIN
SAZ DA SÖZ DE GÜL DE DİLDE SEN VARSIN
GÖNLÜMDE SOLMIYAN GONCA GÜLDESİN
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!