İflas etmiş ortaklarız ikimiz
Eş dost terk eyle di kaldık kimsesiz
Yaşamak tat vermiyorki ilkesiz
Bir nokta koyarak bitireceğim
Kırdın kanadımı konmam dalına
Gurbet gezen ayrılığa alışır
Gözüm yaşı akar sele karışır
Ben yanar ağlarım gurbet elinde
Sılada sevdiğim güler oynaşır
Bir mektubun cep'te biri elimde
Tanrım beni kulluk için yaratmış
Bazen güldürmüşde çokkez ağlatmış
Ömür deryasında gemim yan yatmış
Niye diyeceksen yaşoldu altmış
Küçük yaşta ecel babamı kapmış
Birlikte sevgiyi büyütecekdik
El ele tutuşup yürütecekdik
Kimderdi dorarken öldürecekdik
Suçlu sensin canım gülmemelisin
Birlikte has güller toplayacakdık
Sana karşı ne duygular beslerim
Hiç eksilmez hergün artar hislerim
Yüzün görmek sesin duymak isterim
Ne olursun bu arzumu hor görme
Yollayı ver bir selamı zor görme
Bir garip görünce hisleniyorsa
Şiir okur gibi sesleniyorsa
Ruhu neşe ile besleniyorsa
O hem sevilendir hem seviyordur
Hayata hoş bakıp gülümsiyorsa
Bu aşk öldü duymayanlar duysunlar
Karşı koymam mavileri soysunlar
Bana da ona da ne faydası var
Ak kefene sarmalayıp koysunlar
Mutluluğu alıp götürdü benden
Doğum yaşam ölüm zulüm
Bazen bayram bazen düğün
İşte ömür denen gülüm
Eh deyip hayata küsmeyeceğim
Bedenimi sarsa maraz
Kim yüzüne güldü onu dost sandın
Her söylenen söze inandın kandın
Beni yaktın amma kendinde yandın
Suçlu belli başka suçlu arama
Bal üstüne soğan sarımsak yedin
Umut suya düştü gülmüyor yüzüm
Neşeyi gurbete taşıdı hüzün
Ağzından bal olup damlayan sözün
Kulağımda çınım çınım çınlıyor
Bir mana kalmadı kış ile yaz da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!