Adil Oğuz Şiirleri - Şair Adil Oğuz

Bu da gelir geçer kimseye kalmaz
Derdimize çare derman bulunmaz
Aşısız maskeyle bir çözüm olmaz
Mezara girmeden bitmez diyorlar

Memurun işci den farkı kalmadı

Yıllarca seni bekledim Ne dert bitti ne kederim Yaktın beni kül eyledin Bitsin artık bu hasretlik

Ömrüm gurbetelde geçti Hasretin canıma yetti Kara günler gelip geçti Bitsin artık bu hasretlik

Gayrı dayanamaz oldum Gül gibi sararıp soldum Yana yana bir hal oldum Bitsin artık bu hasretlik

Yokluk sefaletle boğuşan millet
Omuzlarında yük sırtında zillet
Derdimiz yiyecek bir kuru ekmek
Yaşamak hakkımız bizde İnsanız

Tarım hayvancılık yok olup gitti

On yedi Ağıstos örnek olmadı
Deprem için özel vergi toplandı
Verilen sözler hiç yerin bulmadı
Perişan yaşıyor bölgede halkım

Millet milyarlarca bağış toplandı

Neleri yaşadık ne günler gördük
Ne hüriyet kaldı ne de özgürlük
Cenazede meydanlarda dövüldük
Yakalım bunları bunlar demokrat

Meğer ne zormuş hayat
Ne zormuş sevmek
Aşık olmak sevda çekmek
Ne zormuş yaşamak be
Bilmezdim özlemi hasreti
Aklıma gelmezdi sevdalanmak

Saat dört on yedi mahşere döndü Umudum kalmadı ışıklar söndü
İskendurun moloz kentine döndü
Enkazlar da can veriyor milletim

Afet çok büyüktür köylerde kentte
Enkazlara koştuk bütün millet ce

Yoksulluk belimi büküyor benim
Kırıldı kanadım tutmuyor elim
Ne umudum kaldı ne geleceğim
Umut sende çare sende Ümit bey

İşci köylü halkın hepsi ağlıyor

Baharı gördük baharı
Yüklendik bin bir kahrı
Unuttuk haram günahı
Çere sizce yaşıyoruz

Elim ayağım kasıldı

Öyle bir zamana geldik ki dostum
Haksızlar haklıyı boğuyor artık
Ne Anamız kaldı nede babamız
Yangında depremde ölüyor artık

Ne varsa karışmış girmiş iç içe