Adil Oğuz Şiirleri - Şair Adil Oğuz

Ne sizin dir nede bizim
Bu memleket hepimizin
Geliyoruz dolu dizgin
Ülkem Zaferle coşacak

Hayır mı şer midir bilmem

Bu ne gaflet ne delalet
Şok oldu bu koca Millet
Avrupa denilen nalet
Hepsi hainlik peşinde

Yapılanlar unutulmaz

Dokunma yarama ağlatman beni
Unutmam sevgilim unutmam seni
Dilimden düşürmem güzel ismini
Ölürüm sevgilim unutmam seni

Hasreti içimde onca yılların

Yine bahar geldi güller açıyor
Telli turnam bölük bölük geçiyor
Sılada sevdiğim yolum bekliyor
Ölüyorum gurbet elde sevdiğim

Yüreğimde açan sevda gülleri

Sevdan yüreğimde kor olup yanar
Sensiz yaşamanın ne anlamı var
Seveceğim gülüm ölene kadar
Sensiz yaşayamam ölürüm canım

Yıllar boyu sevdim unutamamki

Selvi boylu çakır gözlü güzeli Kalem kaşlarıyla pamuk elleri Alev alev yakan o günden beri İpek saçlım aşkın öldürür beni

Açıyor bağların mor sümbülleri Yüreğimi yakanTürkmen güzeli Bağlıyor yolumu gurbet elleri İpek saçlım aşkın öldürür beni

Sıra dağlar gibi derdim dökerim Uğrunda yaşlanıp beli bükerim Hergün yollarına çıkar beklerim İpek saçlım aşkın öldürür beni

Bir yaz günüydü Süslenmişti adeta Bahar bayramı gibi Kuşlar kelebekler Renga renk çiçekler Denizin mavisi Ilık ılık esen meltem Yanık yanık kaval sesleri Çözemediğim bulmaca İçimdeki gam keder Dinmek bilmeyen fırtına Çok şey var anlatacak Yaşanan acı tatlı hatıralar Prangalar çekilmiş sanki Ellerimden taa dizlerime Mahküm etmişler yüreğimi Zındanlar yaratmışlar sevgime Bir hiçmiş sensiz yaşamak Aç kalmak susuz kalmak Meğer ölmekmiş Sensiz olmak

Bozkurtlar Anide Cuma kıldılar
Alpaslan ı rahmetiyle andılar
Zafer meşalesin burda yaktılar
Bozkurtlar Zaferin milletin olsun

Büyük Selçukludan kalan hatıra

Sevdan yüreğimi kor gibi yakar
Sensiz yaşamanın ne anlamı var
Seveceğim canım ölene kadar
Parça parça bölüp yaksalar bile

Bitmiyor gurbetin elin derdi çilesi

Seni öyle özledimki
Öyle özledim ki canım
Gün oldu ağladım
Gün oldu yandım
Hasretin içimi yaktı
İnim inim inledim