Adil Koruyan Şiirleri - Şair Adil Koruyan

Uzaklarda, çok uzaklarda,
Kuşların bile ulaşamayacağı,
Gecenin koyu karanlığında,
Seni düşledim yatağımda.
Yanımda olmanı istedik.
Yastığımı paylaşmak.

Dün rüyamda seni gördüm,
Eski bir konaktı mekan.
Yüksek, beyaz boyalı bir tavan,
Yılların anıları altında,
Tavandan sarkan
Sırça bir şamdan.

Kana bulanmış şafakta,
Omuzlarda şavkıyan
Al bir şal,
Tan yerinden daha kızıl.
Şal tana, tan tene yansımış,
Gözlerde ateş olmuş

Bir kış gününün ateşinde,
Ulu bir dağın doruklarında,
Uçuşan karın her dokunuşunda,
Seni tanıdım, seni sevdim.

'Yaşadıkça seninim' dediğinde,

Sevgiyi bir sözcük sayan insanlar,
Sevmeyi bilmediklerinden yalan sözylüyorlar.
Sevmek, sözcüklerle anlatılamayacak kadar,
Duygudur, duyumdur, doyumsuzluktur.
Sevgiliyle yaşanan saatler değil,
Sevgilisiz anlardır, yeri doldurulamayan.