Hâfız odur ki râm ola Kur’ân'a, Temsil-î Edeble vâkıf ola ahkâmına.
Hadîm-i Kur’ân olmak şecâat ister,
Ta ki “ben” değil, “bende” olayım dediğinde Vahyin nuruna…
Yürümek; ardına bakmadan cennet umudu ile yürümek,
Bir pencere açıp kalbin semalarında, Asr-ı Saâdet'i oradan seyretmek.
Tükendim dediğinde, Hazreti Osman radıyallahu anh'ın nefesini ensende hissetmek.
Gem vurup nefsine, ömrünü Kur’ân'a vakfeden
bir yiğit, bir mücahit olabilmek.
Beşer doğmadan aşinadır her bir harfine,
Sır yüklüdür her bir ayeti, Rasulullahın dilinde.
Ey Kur’an, senden yüz çeviren sana uzaktır,
İnsanlar Cennete, Cennet ise Hâfızlara âşıktır.
Allah’ın kelamıdır Kur’an, biz kullarına hitabı,
Herkesin yüzünde yaşanmışların izi,
Kimi kirli, kimi pak ve temiz.
Yüreğindekiler yansır insanın gözlerine,
Mana perdesini aralayan görür
Bakışlardaki esrarı, sırrı hakikâti.
Bazen bir af cümlesiyle azaptan kurtulurken ademoğlu,
Unutma Hâfız...
Kul onun, Kitap O'nun, Hâfız O'nun...
Muhâfız'ını O seçer, Ayet O'nun, Sûre O'nun.
Bir nur indirir yedi kat semadan Nur dağına,
Oku der Habibine, Vahiy O'nun, Peygamber O'nun.
"Ben okuma bilmem ki", desede Cebrail'e,
Kul hüzünlenince Hâfız, kimseye diyemediği sözler birikir yüreğinde,
Rabb'i için sabrettiği her imtihanın izlerini taşır yorgun bedeninde.
Sonra bir el dokunur omuzlarına, Sûre Sûre, Ayet Ayet hıfz ettirirler Kur'ân'ı,
Şimdi otur yaz sevdanı derler Hâfız, sayfa sayfa, hece hece...
Kul imtihan olacak Hâfız ve sorular hep bildiği yerden çıkacak.
Bizden önce yürüyenlerin izleri hâlâ tazeyken, yolunu şaşırmak ne diye?
Cennet’i ve cehennemi yaratan Allah, etrafını imtihan sebebi kıldı.
Nefsin hoşlanmadığı şeylerle sardı Cennet’in her bir yanını,
Nefse hoş gelen, arzu ve isteklerle donattı cehennemin etrafını.
Sırrı bilen sarıldı Kur’ân'a, gönlünün mîrâcı eyledi.
Sen bir inci tanesisin Hâfız, sakın unutma.
Kıymetlisin, değerlisin Rabbin katında.
Hıfz ederken Kur'ân'ın nurlu sayfalarını,
Muhammed-i bir el dokunur yorgun omuzlarına...
Dinle Hâfız!
Hıfz biter, irşad başlar şimdi,
Zaten Kur'ân'ı Onun için ezberlemedin mi?
Omuzlarında taşıdığın bu kutlu sevdanın mecnunu ol ki,
Rabbin vahiy melekleriyle birlikte ansın seni.
Şu an herkes istirahatini düşünüp uyurken, "الله" uykusunu en tatlı yerinden bölüp secdede onunla buluşanlara tecelli ediyor. Varsa garip bir duası, masum bir ricası icabet ediyor. Belki günahtasın, isyandasın amenna, ama unutma ki yanlız ALLAH affediyor. Varmı gidecek başka bir kapın; "YOK" O zaman hadi kalk ne duruyorsun kapıyı çal, RABBİN seni bekliyor...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!