Bazen ağır gelir dünya Hâfız, bir hüzün çöker sadrına,
Ardında bırakıp gitmek istersin herşeyi, "keşkesi" olmayan yarınlara.
Aşk zordur Hâfız, Âşıklar bu dünyada hep bedel ödediler,
Ebedi Cennet yurdunu hayâl edip, Allah için çok ağladılar az güldüler...
Ben Hâfızım!
Her gece gözyaşlarımla Rabb’ime sunduğum dualarım var benim,
Onun içindir ki Hıfz ettiğim her Ayette kulluk telaşıyla titrerim.
Elime alınca Kur’ân'ımı,
Sanki bir çiçek bahçesine döner sayfalar dolusu Âyetler,
Bense bir arı, her çiçekten bal alma telaşındayım,
Bir vakte kadar erteledim tüm hayallerimi,
Bana ait ne varsa bir yana itip, senin olmaya geldim.
Benlik duvarına yazılan nefsimin sözleri silinir mi bilmem ama,
Rabbim; ben senin kelâmını yüreğime kazımaya geldim...
Neyleyim zatına Âşık olmayan kalbi,
Sinede yüktür taşımam, söküp atarım bilesin.
Bir an duysam kâfi, O Rabbine meftun sesini,
Lâl olurum Efendim, konuşmam dâhi bilesin...
Bir sen vardın Efendim, birde hasretinle inleyen kalbimin o mahzun sesi,
Unutma Hâfız! Bir sevdadır Hâfızlık,
Rabb’ine yakın olmak için çalışıp çabaladığın.
Kulum dediğinde sinende taşıdığın 114 Sûre’yle,
Buyur Ya Rabb’i diyebilmek içindi akıttığın gözyaşların,
Düşlerinde Ayetleri sayıklamaların.
Birileri dünyalık hevesler peşinde yol alırken,
Bir Hocası olmalı Hâfız’ın,
Kur'ân'ın muştusu, Peygamberin Cennet’teki komşusu.
Olmalı ki; Fatımalar yetişsin kucağında,
Âhir zamanda ümmetin umudu…
Bir nesil gelecek biliyorum, Kur'ân'ın sükûnetinde Asr-ı Saâdet'i yaşayan,
Sevgilinin adı anıldığında, yüreği sanki yerinden çıkarmışcasına atan.
O gün gelecek biliyorum, zaman durup seyrine dalacak bu kutlu davanın,
Her köşe başında bir yiğit; korkusundan dizleri titreyecek küffarın...
Bir sevdadır Hâfız olmak.
Vahyin yağmurlarında sırıl sıklam Rabbine koşmak.
Bir saman çöpü misali, sürüklenirken Ademoğlu günah selinde,
Hâfızlıktır Kulluğu zirvede yaşamak...
Evliyseniz ve Hâfız’sanız, size her konuda destek olan
Bir eşiniz olması gerek.
Vahyin ağırlığı çöktüğünde yüreğinize, yanı başınızda olmalı.
Üşüyorum dediğinizde merhamet kanatlarıyla ısıtmalı sizi.
Hüzünlendiğinizde rahmet nazarıyla bakmalı, yüzünüzü güldürmeli.
Bir yâri olmalı Hâfız’ın...
İnsan ne için yaşar ve ne için ölür Hâfız bu fani dünyada?
Şu kısacık hayatı için neleri feda eder hiç düşündün mü ömrü boyunca.
Hakkın nazarında sevilmekse gaye, önce ben'lik davasından geçip sevmeyi bilmeli,
Sonra Vahyin nuruna talip olup, Hıfz edip Kur'ân'ı, Rabb'ine biz geldik demeli...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!