Adı Şiiri - Ethem Turan

Yitirmeler hep acı verir insana
Bir iple bağlanır duygu çuvalının ağzı
Bilinmez bir yerlerde asılır düşünceler
Bir boşluk oluşur derinlerde adı yitik olur

Açmış gonca gülün sonbaharıdır mevsim
Yıllarca beslediğin sevginin
Gülün yaprakları gibi bir bir uçup gidişidir
Ani bastıran kış gibi hazırlıksızdır yakalanış

Hayat yemeğine tuzunun konmaması gibidir yaşam
Güneşin bulutlar arasında saklandığı gün gibidir
Avına saldırmak için karanlığı bekleyen çakal sürüsü gibidir düşünceler
Gün gün ihanet etmedir inançlarına biten kadehler

Gecenin yargıcı olur kaçıp giden uykular
Sorgular geceler boyu bitmez hüküm verilmez seven gönle
Suskunluk tesellidir gülücükler verilmiş emanete
Bir yıldız daha kayar kaybolur semandan izi silinmez

Bir isim değildir savaşın sonunda yıkıntılığın adı
Kanar yaran, feryada engeldır onur
Son deminde isyanın
Cüzdandan bir fotoğraf tabiatının beyaz örtüsü olur

Üşürsün en sıcak havada yada soğuk terler boşalır bir anda
Değişkendir hayat düşüncelerin sardığı yaşamda
Sahip olmak isteği başı boşluğa esirdir yoklukta
Bir zamanlar seni göklere salan ruh, en derine bilinmeyene kaçmak ister,

Güzel olan hissettiğindir dersin yanlızlığında
Hissettiğin adını koyarsın her anında bazen gül,bazen can,bazende hayatındır
Boş boş yürürsün yanlızsındır onca kalabalığın arasında
Adı yitiktir koyduğun adların hepsi boştur aslında.