Yırttım attım bu güne kadar yazılmış tüm müsvettelerini
Nasıl yargıladıysam kendimi dar ağaçlarında
İdam sehbasında mahkum oldu sana yazılanlar da
Belkide büyürken sana yazdığım son satıdı şimdi okudukların
Göz yaşımda yol alan hüzün gemileri artık alabora olmasada olur
Oysa daha yaşanaçak çok şey vardı
Nerdesin şimdi o güzel yüreğini
Kara topraklarmı..? sardı
Sen yokluğunda kalemimiz hep hüzün yazdı
Bıraktım kendimi zamanın akışına
Çek kirli ellerini hayalerimin üzerinde
Onlar benimdir onlarıda hayatım gibi solduramazsın
Hani umutlarımız vardı ya bir zamanlar
Onlar gibi hayallerimi solduramazsın
Solduramazsın dedim sana hayallerimi
Açma gönlümün sayfalarını
İçinde hep elem keder bulursun
Mutluluk hiç bir zaman baki değildir ama
Hazan sokaklarında sende kaybolursun
Boşuna ağarmadı genç yaşta şaçlar
Hayat pınarımın suyu kesilmiş bu günlerde
Sen yoksun ne yapsın deli gönlüm
Söyle ne olur bu şehirde bu kentte
Özlemlerin yakmış kor olmuş bir alev halinde
Düşmez mi sanıyorsun hayalin gözlerime
Bir hazin türkü düştü dilime
Aşık olmuş gönül anlamıyor ne çare
Arada uçurumlar var be deli gönlüm
Ağlarsın gün gelir bu sevda biterse
Sevme diyemem hüzünler düşer bilirim gönlüne
Şimdi uzaklardan sesleniyorum sana
Sen beni duymasanda ben hala
Aşkınla yanıyorum yanıyorum yanızlıklarımda
Gönül hazanlarında nerdesin canım yanıyor yokluklarında
Ne gidişimin nede şiirlerimin hiç faydası yok
Mevsim hazan gülüm yoksun yanım da
Hasretlik ayrıdır inan gurbetin koynun da
Hüzün dağı güller açmış bağrımın her yanında
Gel artık yeter ağlıyorum sen yoksun yanımda
Bilmezsin hiç gülmez gözlerim
Bir sevda türküsü dökülüyor dilimden
Ne var diyorum aaaah ne vardı
Kan keybetmese gençliğim
Geliverse tutu verse ellerimde
Şimdi artık kan kaybeder gençliğim
Bu akşam garip bir hüzün
Bir başka acı saplanmış yüreğime
Dokunmaz dediğim yalnızlıklar
Karabasan olmuş çöker yüreğimin derinliklerine
Dur dur yoksa bu ben deyilmiyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!