Kırdığın kalbimi taşa çevirdim
Geldiğim yoları boşa beklersin
İdam ettim kendimi mezarımı eşeledim
Sen beni yıkıp gittikten sonra
Hani üç kuruşa beni sattıktan sonra
Ve şimdi bu öksüz şehir ağlıyor senin ardından
Umutlar ve hayaller dar ağaçında öylesine sallanıp duruyor
Gelmeyeceğini bildiği için açmıyor artık
O en güzel günlerimizin şahidi hanım elleri
Bazen efkalanıp alsamda sırtıma tümüyle dünyayı
Bu gece gözlerim sensizliğe dalarken
Hayalin önümde beliri verdi
Tamda delireceğim diye düşünüp duruken
Hayalin bana cesaret verdi
Sitememim sana deyil darılma ne olur
Yıllar mı..? çok hızlı zaman mı? Bilemem
Ne yapsam tutupta yetişemiyorum
Sevdalarım yorgun yüreğim yalnız
Bir gün kaderim güler mi? bilmem
Şehir şehir dolaşıp gezerken bir gün
Bütün ışıkları söndürün yanmasın bu gece sokaklambaları
Ağlatmayın ne olur susturun şu ağlayanları
Gönlümde isyan var bu gün
Söndürün ne olur görmesinler bilmesinler ağladığımı
Yadırgamıyın hor görmeyin sakın ağladığımı
Hüzün dağı olmuş umutlarım birer birer solmuş
Ne yaparsın be kardeşim kaderimiz böylesine
Böylesine acıya boyun büker olmuş
Her gidenin ardından ağlamak bizim için bir talih olmuş
Umutlarımız hep hüzünlerle solmuş
Dönüpte baktığımda yıllar sonrasında
Ne vermiş sanki acılardan başka
Bir güzel göz uğruna çekilirmiydi sanki
Nasıl dayanmışım bilmem ki ona
İnanma sakın böyle konuştuğuma
Anladım artık dönmeyeceksin
Bırakta hüzünler yüreğimde ekili kalsın
İstersen ömrümce gülmesin yüzüm
Dönme sevdiğim bırakta kalbimde matemin kalsın
Sıra dağlar gibi çıkma karşıma
Hüzünlü bir akşam üstü dolaşırken yollar da
Sen çıktın karşıma o sokağın başında
Kurtulamadım anladım ne yaparsam yapayım
Oturupta ağladım hayalinle yalnızdım
Bir hüzün sağnağı yağdı o an üstüme
Şimdi mevsimlerden hazan
Aylardan boran bu gönülde
Günler geceler hep aynı zifiri karanlık
Ve ben sensiz gecen bir yılın ardından
Yalnızlığın pençesinde can çekişmekteyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!