Adem Korkmaz Şiirleri - Şair Adem Korkmaz

Bulutlar dilsiz,tıldızlar ağıtta,
Aklım ermiyor bu naısl yaşam,
Yürekler de hüzün kıta,kıta
Velhasıl hala şaşarım,
Gözlerine mavi sürmeyi
Çekmişte ne olmuş gökler,

Hey ömür,ömür!
Biçare Ömür!
Tutkuların masalmış senin!

Serapların baharında selde kaldı gençlik!
Her yeni gün eskiye sitem eder!

(Şehit dosttum Ordulu M.Akif Güneye Hitaf olunur) .



Umrumdamı?
Ezilmişim...Çiğnenmişim

Işığını kaybettiğim yıldız
Kimlerin kalbindesin şimdi?
Ellerim titriyorken
Ve kayboluyorken hislerim.
Çarkına tükürdüğüm hayaller
Hatrımı soruyor,boğuyor,boğuyor

Gençliğimin kalbinde
Ne gezersin karanlık!
Hislerimin dokuzgeninde
Neden depreşiyorsun karanlık

Hayatımı ellerine rahin bıraktım,
Kıymet bildiğin yok izmarit.
Sana kavuşmak için,
Ne varsa; birer,birer sattım,
Senin acıdığın yok izmarit...

Bir gölge misali bırakmadın
Başımda taçdın yüreğimde kor
Gönülde sızlayan fermandın
Dinlede bu şiiri kaybettğim aşkıma yor

Bak ateşler bir bir söndü

Gece ölgün,gece sessiz
Gözlerin kadar nemli gece!

Umutlar çilede,ömür habersiz
Alnında beliren,umuduma yıkılan gece

Hayat sana kızacak diye
Gözlerini benden alacak diye
Korkuyorum titriyorum.
Sen aşkı öğrendiğinde
Çatıp da kaşlarını gittiğinde
Ve hüzne gel dediğinde

Kefen bezimde heyecan kızıl korku
Kızıllaşır beirden bire göğün rengi
Harflerim can olur,vuru şiir oku
Taş our mezarıma,ilhamın rengi.

Ay,yıldız matemimi yasımı tutar.