Adam Şiiri - Murat Özgören

Adam genelde yalnızdır.
Çünkü muhataplarının aynı düşünce yapısına sahip olduğuna inanır
ve ona göre refleks gösterirler.
Halbuki karşısındakilerin ne böyle bir fikri nede buna eğilimi vardır.
Kırarlar.
Çünkü zekaları saf değildir.
Laf altında laf arar,
asıl söylenmek istenenin süslenerek gizlendiğini anlar ve tepki gösterirler.
Genele yayılarak başlatılan söylemin,
aslında söyleyenin kendi şahsi fikri olduğunu anında çözerler mesela.
Yada;
konuşurken yutkunanın,
gözünü kaçıranın,
veya
dikkat dağıtmaya çalışanın yalan söylemek üzere olduğunu
ve aklına zaman kazandırmak için bunu yaptığını.
En kötüsü de susamazlar.
Yapılanı yada yapılmak isteneni anlar ve anında karşı atağa geçerler.
Doğru söz,
Dokuz köy atasözünde olduğu gibi sevilmez ve dışlanırlar.
Adam genelde agresiftir.
Saflığa,
dürüstlüğe ve samimiyete inanırlar.
Denerler
Çözerler
ve
zor uğraşlarla onlara karşı elde ettiğiniz değerinizi anında yerle bir edip duygularını zıttı nefrete dönüştürüverirler bir anda.
Onların doğası böyledir çünkü.
Bilmeyen değil,
Bildiğini sanan ukalâlardır asıl dertleri.
Salak rolü yapamazlar mesela.
Yalaka birçoğunun yaptığı gibi.
Bilmiyor,
anlamıyormuş gibi davranamazlar.
O yüzdendir yalnızlıkları.
Hayatlarındaki maskeli düzenbazları bir bir belirler ve yol aldıklarını zannedenlere yol verirler.
Adam tesadüfe inanmaz.
Unuttum diyene güvenmez,
kıymet bilmeyeni gale bile almazlar.
Onlar için asıl özel,
kendileri gibi saf ve doğal olandır.
Sevdiğini tam sever,
sildiğini iki dünya silerler.
Genelde giden olur,
giderken arkalarına bir kez olsun dönüp bakmazlar.
Alışkınlardır çünkü yalnızlığa.
Hayat felsefeleri daima şudur.
Ne farkeder;
Ha bir eksik,
Ha bir fazla.

M.ÖZGÖREN