Adalet saraylarında ADALET!..
Elimi-kolumu bağladı;
Özgürlüğümü çaldı benden
İftira attı, hakkımı yedi,
Amcam yoktu, dayım yoktu,
Hakim-savcı komaya girmiş,
Suçum, günahım çoktu,
Onlar kararını çoktan vermiş,
Adalet Sarayında ADALET ARANIYOR!..
VİCDANSIZLAR; VİCDAN SIZLAR;
İNSANLIK ÖLÜR! VİCDANSIZLAR,
Çöker kabus gibi gece,
BATAR BÜTÜN YILDIZLAR!..
Feryadı yeri-göğü inletir;
“Mazlumların ahı, indirir şahı”
ASRIN DEPREMİ’ni dinletir,
AHIR ZAMAN PADİŞAHI!..
Tutulmuştur bütün nefesler;
“Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste”
Kulakları sağır eden sesler,
YÜREKLERDEKİ ÇIĞLIK, kıyamete bir beste!.
Önüne geleni susturur;
Benim gibi düşün! Der
Her an kan kusturur,
BİTTİ, SENİN İŞİN! DER!..
Herkes onu arıyordu durmadan;
ADALET Çoktan bitmişti
Ya esir düşmüş zalime,
YA ÜLKEYİ TERK ETMİŞTİ!....
Kayıt Tarihi : 2.8.2017 18:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!