Adalet Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Hıçkırık tuttu zamanı.
Bir ileri, bir geri.
Yerinde sayıyordu sanki.
Gizlice yürüyormuş.
İşte o an anladım gerçeği.
Bir yalnızlık türküsü,
Çınladı kulaklarımda.
Beni benden alıp gitti.
Karalar bağladı sevdam.
Ölümüydü gönlümün.
Son gülüşüydü bekleyenin.
Uzaktan uzağa, son bir bakış fırlattı.
Gözlerimle buluştu bir an.
Başımla onayladım adaleti.
Adaletsizliğin adaletini onayladım.
Kimin ne olduğu belli.
Bense bu bozuk düzene,
Ayak uyduramayan bir kişi.