Senin kömür karası saçların,
Uçuşuyor tel tel.
Servi boyunun peşi sıra,
Kuyruklu yıldız misali.
Benim ak düşmüş saçlarım,
Meydan okuyor yıllara.
Cam kırıkları bırakarak geriye,
Umudun rengi sarı ve yeşildi.
Senin buğday kokan tenin,
Mehtapta,
Yakamoz gibi yansıdı gözlerime
Hep uzaktın çok uzak
Sarhoş İstanbul gecelerine.
Benim esmer tenime,
Victor Hugo Sefiller’i işledi.
Yer altı madenlerinde,
Kara ejderhalar uyuyordu.
Biz türkümüzü söylerken,
Dans etti yunuslar.
Okyanusun mavi derinliğinde,
Oğlak dönencesi saatlerinde.
Atlantis’teki terasımızda,
Vivaldi dört mevsimi çaldı.
Jüpiter, kuyruklu yıldızla sevişirken,
Soluk soluğaydı nefesimiz.
Kömür karası saçların,
Harmanlandı bozkırlarda,
Benim yeşilimle.
Van Gogh tablosunu ayçiçekleriyle donattı.
Sarıya çalan gökkuşağı renginde.
Kayıt Tarihi : 31.3.2004 16:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama yok ki! ! ! ! ! ! ! :(
TÜM YORUMLAR (2)