Acil Maruzat Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Rabbim hani zulmete vaadettiğin ataşlar
Mazlumun feryadına dayanmaz dağlar taşlar

Eş başkanlı eşkiya fırıl fırıl dönerken
Od düşer yüreklere ocakları sönerken

Siyonist rejimlerin soykırımı bitmiyor
Dağılmış bozkurtların ite gücü yetmiyor

Kınım kınım kınadı elli ülke müslüman
Filistin'e em olmaz ne yaraya pansuman

Milletler Topluluğu zalimlikte birleşmiş
Örümcek kafalara hep kötülük yerleşmiş

Nerede zulum varsa uyku tutmaz gözleri
Hep mi yalan çıkacak ekabirin sözleri

Türkistan Uygurları yoksa kulun değil mi?
Çine lanet yağdırmak geçer pulun değil mi?

Suudi Arapların coniyle yandaş olmuş,
Siyonist İsralli Arab'a kandaş olmuş.

Arakanda Burmada müslümanlar kesilir,
Allah Allah diyenler urganlara asılır.

Allahım biz Türklere sarsılmayan bir güç sal,
Ya intikam nasip et ya öcümüzü sen al.

Sessizce yakarmışım şah damardan yakınsın,
Öyle bir heybet ver ki tüm zalimler sakınsın.

Küffarın ettikleri, sence çok olmadı mı?
Ümmeti Muhammedin çilesi dolmadı mı?

Bizler aciz kulunuz sen Azimüşşan Rabsın,
Başkâ İlah var mı ki bu kulun kime tapsın.

Maruzatım acildir duamı boş dönderme,
Sonsuzluk âlemine imansız da gönderme.

Türke Türkten başkaca dost yok diyorlar yalan!
Bize Allah yetiyor istemez ki; Dost falan.

Şer güçler birleşerek ne tuzaklar kuruyor,
İçimizde hainler sırtımızdan vuruyor.

Sen ki Âlemlerine nizam veren İlâhsın,
Sen ki darda kalana esenlik ve felahsın.

Çıkalım bu zilletten evliya hürmetine,
Uyandır bu uykudan enbiya hürmetine.

Zülcelali vel ikram, Kemalî benim adım,
Ne olur affet beni başka yol bulamadım.