Yar dedim sana,seni yar eyledim
sevdim hemde delice, ölesiye
sevgiyi, sevmeyi seninle ögrendim,
bilemezdimki,sevmek acı çekmekmiş...
Kollarımı açtımsana, boş kaldı
sarmak istedim seni, sımsıkı
..
Her acıdan başka bir mutluluk doğar.
Birisi sevinirken diğeri üzülür.
Doğa bu. Böyle gelmiş, böyle gider.
O zaman bilmek lazım acı ile mutluluğun
Çelişkisindeki ayrılmaz birlikteliği.
Yeni güzellikler başka acılardan doğar
Zümrüd-ü Anka kuşu gibi.
..
Yaralı dille bal yemek dile acı verir.
Acı baldan değil dilden gelir.
Günahlı kalple İslam’a bakmak kalbe hüzün verir.
Hüzün İslam’dan değil kalpten gelir.
(1997)
..
Sıladan çıktım acı gurbet yoluna
Köyümü terk ettim gelecek uğruna
Sıladan uzak kalmak zor gelir bana
Canlarımdan ayrı kalmak acı verir cana
..
Keder hüzün içermiş gamı anlamak için,
Sevda bizi gözlermiş aşkı hissetmek için.
Bir ayrılık rüzgarıyla savruldu ellerimiz,
Öylece kala kaldık bak ağladı gözlerimiz.
Acı birden gelirmiş,
..
Vurgunlardan arta kalan bu şehirde gözlerini arıyorum...Gözlerin çok eskiden kaybettiğim birer kelebek düşü.Yastığımda boğuştuğum,ter içinde uyandığım eski bir İstanbul masalı gözlerin.
Kentte yangından arta kalan bir kaç meyhaneden başka bir yer kalmamış sığınılacak.Ve yağmur yağmıyor artık bu şehirde.Yalnızlığımın son çizgisindeyim artık.
Yazık edilmiş sevdaların üzerine bol sigara ve bol acı harmanlıyorum....Gözlerin eski bir İstanbul masalı.
Acı ilerlerken beynimin hücrelerinden yüreğime; ben silahıma sürdüğüm tek kurşunu hızla çeviriyorum mekanizmanın içinde ve dayıyorum kafama.Şimdi sadece namlunun ucunda olup olmadığını bilmediğim mermi ve gözlerin...
Yani ölüm ve yaşam arasındaki o ince çizgi...
Tetiği çekiyorum.
Sessizlik.
..
Bir melek ölür bir bebek doğar. Hayatın acı serumunu damarlarıma kendi elimle enjekte ediyorum. Sanki masal kahramanıyım, ürkek, kırgın yola devam ediyorum. Suçsuzum hayat bu sefer acı tohumları ekemezsin, sevdiğim bir romanın son sayfası gibi heyecanla okudum bitişini. Yazık hala iç çekiyorsun sonsuza doğru. Korkma, bu sefer düzmezler ruhunu, ateşim yakmaz bedenini silahım yabancı bedenlerle dolu, bıçağımda kan izleri var o silahı sıktım şakağına ölmedin. O bıçakla delik deşik ettim ruhunu bana mısın demedin.
Anne şefkati gibi o minicik ellerini özlüyorum, hayır çok masum alsında
Yanlış işte…
Sen asla masal kahramanım olmadın. Sokağın kıyısında mutluluk dilenen bir zavallıydın.
Acı ruhuna işlemiş. Gözyaşların kan olmuştu. Ölümün gibi anımsarım ilk günü, mezarına bıraktığım kır çiçeklerini… Kullandığım sahte mutluluk haplarını, Bu sefer son gidiş için saklıyorum, ama ölerek değil yaşayarak intihar ediyorum.
Ah kalbi kırmızı aptal insan, kim dedi sana uy içindeki sese, kim dedi ki bırak kalbini kırmızı bir sele. Zehri hala kusuyorum bak hem de sol tarafına.
Ben ne bir kere ölürüm ne de bin defa. Sadece tutar çocuk kalbimi içimdeki Sessiz fırtına
..
bir mahkum say beni
hapset kalbine
bir sefil bil beni
acı halime
bırakma yalnızlığa
uğratma haksızlığa
..
acı veriyor artık
gerçekleri görmek
en acı olanı da
onların bir parçası olmak
gülerken ağlamak
yaşarken ölmek
..
Gel sen dizime yat. Ben sana içinde ikimizin geçtiği uyduruk bir masal anlatayım. Belki periler gelir. Belki adları güzelleşir. Ben sana anlatayım. Nasılsa anlarsın yalanlarımı. Yüzleme sakın. Bu böyle gitsin.
Konuşan çiçeklerden bahsedebilirim sana. Yada daha büyük bir yalan söyleyerek acı yokmuş derim bundan sonra. Acı yokmuş. Canın yanar büyük yalanlarıma. Acı çokmuş. Sonra gözlerin dolar aniden, gözlerinin içinde gördüğüm suratım sular altında kalır. Nefesim kesilir. Nefretim keskin. Boğulurum nefretimin nefes darlığında. Çünkü seni ağlatan her şeyden nefret ederim. Kendim dahil iç hatlara.
Gel sen dizime yat. Ben biraz dolaşacağım. Seni kaybettiğim yerleri gezip, dersler çıkaracağım. Yokluğunun müzesi, yalnızlığımın sarayı derken en son çaresizlik kasrında oturup bir çay içerim sanki sen varmış gibi, çayı sevdiğin için. Sen yat acele etme. Zaman çok bu arafta. Nasılsa birazdan bir tren sesi alır götürür seni. Yahu hiç beklenmedik bir ıslık duyarız öteden kalkar gidersin.
Ellerinin büyüsünü bana anlat. Ellerinin hamurunu. Anlat bana ellerinin nasıl olduğunu. Hatırlamak için bile düşünmek gerek. Oysa ben aklım tarafından aldatıldım. Onu senin yokluğunun koynunda yakaladım. Hatırlamak için bile düşünmek gerek. Bana ellerini anlat. Ellerini anlatan dudaklarını anlat. Ellerini anlatan dudaklarından çıkan kelimelerin tadından bahset. Bana beni anlat. Seni nasıl terk ettiğimi. Unutacak kadar yüzsüzüm. Aşık olamayacak kadar unutkan. Yüzsüz olacak kadar aşık. Bana ellerini ver. Sen gidebilirsin.
..
Nakış nakış yüreğime işlendin
Seni hüzün değil nasihat bildim
Mutluluk denince seni diledim
Biliyorum kamil olmam senin indin
Sen bende imtihan demisin
Gaflet perdemi yırtan bir elsin
..
Sana hayat kadar kötü davranan
Kadınları sevdin...
Bana kötü davranıp acı çektirsen de
Ben hep seni sevdim.
Çünkü; acı çektiren iyi aşıktır.
Ve aşk aslında acı çekmektir...
..
BÖYLESİNE ACI BİR ŞEY SENİ SEVMEK
Gökkuşağına çizdim resmini, gökkuşağı soldu,
Güllere yazdım ismini, güller kurudu,
Yüreğime yazdım seni, dert ortağım oldu,
İşte böylesine acı bir şey seni sevmek.
..
Kaç kez kapısını çaldım kümestekilerin,
Kimse cavap vermedi.
Bende kalmak kaerin senin.
Ya sağırlaşmış sessizlikten kulaklar,
Ya da umutlarını yitirip,
İçlerindeki sese yığılmişlar.
Sen geçen bir ömrün elektrik kesintisi.
..
binbir değişik sancı
aşk acı..hayat acı..
hep ayak oyunları..
düştü kırıldı gitti
gözlerimin inancı
..
hadi acı çektir bana
mutluluk şairleri öldürür
bu olsun bahanen
sen hiç durma yap kaprislerini
geç dalganı aşkımla
hadi acı çektir bana
kadınlar hoşlanır
..
Bir acı kahvemi içmeyemi geldin
Gönlünü gönlüme vermeyemi geldin
Görmeyi haram etmiştin bana
Sevmemem için reddettin beni
Hayatın acı tecrübesiydi
Sevipte sevmeyeni oynamam
Görünce ellerim titremedi mi
..
Sen hep acı çekmek için mi yaratıldın?
Kocana güvendin; evlat dedin hep sardın.
Gün görmedin,anadan,babadan,yakından.
Anaydın sen; sevdin mi severdin tam candan.
Sen hep acı çekmek için mi yaratıldın?
..
Sen şu anda acıya dokunuyorsun bana onu sormakla.Bildiğin gibi,tanıdığın gibi bir duygu değildir acıya dokunmak.Midene derinden bir ağrı saplanır ya da parmağına bir iğne batar böyle birşey acıyı hissetmek,acıyı yaşamaksa uzun sürer bazen haftalara sıkışır,bazen mevsimleri sayarak yaparsın hesabını.O da uzun sürmez bir yaranın kabuk bağlayıp tatlı kaşıntılarla son bulması gibidir.
Sen şu anda acıya dokunuyorsun bana onu hatırlatmakla.Söylüyorum işte sana bildiğin gibi,tanıdık bir duygu değildir...Acıya dokunmak için önce bahanellerin olmalı ve biriktirip bir deniz yarattığında işte o zaman acıya dokunabilirsin.Kolay değildir bir deniz yaratmak; önce arkadaşlarınla,dostlarınla görüştüğün zamandan çalarsın,sonra kurulu yemek sofrasından ve gece uykundan çalmaya başladığın zaman sokulursun acının koynuna yavaş yavaş...Hani bir mutluluk vardır herkesin yana yakıla aradığı; acıya dokunabilmekte mutluluğu yakalamak kadar zordur işte.Acı da mutluluk gibi bir balıktır; bazen oltanı denize ilk salladığında takılır bazen de bir ömür beklersin o köprünün üstünde ve öyle birşey ki o balık hiçbir zaman yaşamaz bizim denizlerimizde.Acıyı hissettiğini saklayabilirsin gözlerini kaçırarak ya da bir kutu yarabandıyla,acıyı yaşadığındaysa birkaç paket mendille silip atabilirsin gözyaşlarını kapandığın odanda ama acıya dokunduğunda saklayamazsın,kapatamazsın yüzünün orta yerinde burdayım diyen yapraksız ağaçları.Mezarlar seslenir bir dua için çığlık çığlık gözlerinden,taşıdığı kanın yorgunluğundan kabarır damarların tenini yırtıp dışarı çıkmak ister gibi.Bitse de bu acı bir an önce kurtulsam dersin.Şafak saymaya benzemez acıyı hissedip yaşamak gibi.Acıya dokunduğunda son askerine kadar gece gündüz çarpışırsın savaş meydanında ve savaşı kazandığında bedeninde hüküm süren acının saltanatı biter istediğin zaman rahatça dokunursun acıya; yanan sobaya dokunur gibi canın yanmadan.Bu savaşı kaybettiğinde kuklası olursun acının; istediği zaman oynayıp sıkıldığında bir kenara fırlattığı...
Sen şu an acıya dokunuyorsun onun yerini almakla.O ve onun gibilerin hepsi o denizlerde boğulup gitti.Bari sen dokunma acıya,bırak hissetsin yüreğin derinden,vakti gelince taşı haftalarca,ben sana paket paket mendil,kutu kutu yarabandı gönderirim ama ne olur bana onu sorup,onu hatırlatıp dokunma acıya...
..
(Prof.Dr.Fahrettin Tosun Bey'e)
Kıymetli hocamız Fahrettin Tosun,
Bugünkü ayrılık acı olacak,
Bunca emeğin var bizler üstünde,
Bugünkü ayrılık acı olacak,
..
Acı şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden acı ile ilgili şiirler ve sözleri
Bir çocuk bakarken miskin ve bitkin
Bin parçaya bölünür dünya gözümde
Bakıp geçivermek başka bir acı…
Toprak nasıl kayarsa yerinden
Taş nasıl düşerse yüksekten
Yaprak nasıl koparsa dalından
..
(Deneme )
Bırakıp gitmek çözüm olsaydı gidenlerin hepsi ihya olurdu.Oysa ne gidenler kaybolup gitti bu coğrafyada,ne kalanların gönlündeki fırtınalar dindi.Özlemler,hasretler ve acı dolu günler bir birini kovaladı .Gözyaşları akıp gitti öylece.Gitmek kimsenin işine yaramadı.
Düşünüyorum da ,gitmene sebep olacak ne yaptım diye.İnanki aklıma bir sebep gelmedi.Hani hep derdin ya “ sen de akıl olsaydı..” diye.Doğru söylüyorsun,bende akıl olsaydı ben bu durumlara düşecek adam olur muydum ? Hiç bu kadar avaz avaz haykırır mıydım ? Kendime yaptım ne yaptıysam.Sevdim,hem de çok sevdim.Sensiz geçen saniyelere tahammülüm yokken,şimdi büsbütün yoksun.Burnumun direği sızlıyor,içim kan ağlıyor.Kendi gölgem bile bana ar geliyor.Ne yaşadığım günler umurumda,ne geçen günler heybemde bir yer işgal ediyor.Bir avuç pişmanlığım olsun isterdim.Sevdiğime,bu kadar bağlandığıma,bu kadar yandığıma pişman olmayı ne kadar çok isterdim.Ama yok,yok işte.Seni seviyorum ve ömrümün sonuna kadar da sevmeye devam edeceğim.Gönlümde sana ayırdığım yerini hiç kimseye vermeyeceğim.Sen benim başımın tacı,yüreğimin tek sahibisin.Bırakıp gitmekle sadece hayatımda olmayacaksın.Ama büsbütün benimsin zaten.Sana dokunamasam da,kokunu alamasam da,başını göğsüme yaslayıp uyumasan da benimsin.Her anım,her saniyem seninle dolu.Belki karşıma çıkmasaydın sevmenin bu kadar güzel olduğunu bilmeyecektim.Romanlarda okurdum sevenin acı çektiğini,sevilenin acı verdiğini.Her acıya rağmen sevmekten vazgeçmeyenlerin budala olduğunu düşünürdüm.Romandır işte deyip,sonunu merak ederdim.Daha yarıya gelmeden sevilenin bir hiç uğruna sevenini yok saydığını okudukça,içimden nefret beslerdim ve isterdim ki romanın sonunda sevilen sevene gelsin,bütün pişmanlığıyla kapıya dayansın.Ama hiç böyle bitmedi okuduğum romanlar.Seven her zaman acı içinde kaldı ve sevilen hayatını bir başkasıyla yaşadı.
Sonumuz böyle olur mu bilmiyorum,ancak eğer böyle olursa da sana kırılmam.Sen mutlu olursan bana yetiyor zaten.Hem gayem seni mutlu etmek değil miydi ? Mutluluğu beraber yaşamak elbette tek arzumdur ama,eğer benimle mutlu olamayacaksan ben buna alınmam.Ben,seninle hiç karşılaşma ihtimalimin olmamasına rağmen sevdim.Yıllardır geleceğin günü bekliyorum,hiç gelmeyeceğini bile bile.Galiba hayatımın en acı tarafı da bu.Beni sevdiğini biliyorum,ya da ben öyle zannediyorum.Yoksa ne diye bunca senedir benimle zaman kaybı yaşayasın ki ? Gecelerin büyük bir kısmını bana ayırdın,benimle yazıştın.Gün oldu beraber güldük,gün oldu beraber ağladık.Gün oldu,her ikimiz de ağlamamıza rağmen bunu bir birimizden sakladık.Yani her ikimiz de gayet güzel yalan söylüyorduk.Bir birimize inanmamamıza rağmen ,bunu hep yaptık.Şimdi ne alemdesin,nasılsın bilmiyorum.Keşke bir haberin gelse de, nasıl olduğunu bilsem dünyalar benim olurdu. Benim seni merak ettiğimi biliyorsun,uykuyu gözlerime haram kıldığımı da..Buna rağmen bana yokluğunun acısını yaşatıyorsun ya, aklım almıyor.Keşke çıkıp sevmediğini söylesen belki bu kadar acı duymazdım.Kim bilir ,belki de gerçekten de sevmiyorsundur.Aklım gidip geliyor.Gel gitler arasında nefes almak zordur be gülüm.Hangi kitapta yazar, seveni böyle acı içinde bırakmak ? Yarım bırakmak,yaralamak,yârdan atmak.Kör kuyularda can çekişen bir esir gibiyim şimdi.Hangi yana tutunsam elimde kalıyor.Hani kıyıya yanaşsam limansız kalıyor.Benim senden başka düşüncem yok.
Bütün iklimlerden uzak bir mevsimsin gözlerimde.Yıldızsız gecelerde içim kan ağlaya ağlaya sabahlıyorum.Sen,kokusunu bilmediğim bir çiçek,uzanıp tutamadığım bir ömürsün.Güz rüzgârlarında yaktım gurbet türkülerini,her kese aykırıydım,sana tutsak.Sevmenin bu kadar suç olduğunu bilmezdim ....
..
Kac zamandir ozlem hasret duyarim
Gonul kapisini acmaya geldim
Ister sevgilim ol Ister sen dost kal
Bir aci kahveni icmeye geldim
Yine senli benli muhabbet edip
Siirler okuyup sarki soyleyip
..
Düşlerim beni yoruyor rabbim. Sessiz bir gecede düşlerimi sana emanet etmenin teslimiyeti içinde yüreğime sonbahar dolduruyorum. Yeni bir başlangıç olması gerekirken her ilkbahar, neden güzleri yaşıyor gönlüm? Sevinçlerimin hüzne dönüştüğü bu mevsimin adı ne? Hüzün neden sevinç oldu? Ayrılıklar neden üzmüyor artık beni? Bu acımasız fikirler ne zaman girdi aklıma?
Bu puslu yüz bana mı ait rabbim? Her doğum günümde nefes nefese aynanın karşısına geçiyorum ve her yıl daha silik buluyorum yüzümü. Gözlerim acı acı gülümserken kaybolanlara, ellerimden sonsuzluk tutuyor. Yenilginin kekremsi tadını hücrelerime çekmeye hazırlanırken, cenneti hayal ediyorum. Ve ömrümün yalanlığını, aşkın tek gerçek olduğunu daha iyi anlıyorum...
Dün bir şarkı duydum, kalbim acıdı! Neden rabbim? Çehremi aydınlatan nurundan istiyorum şimdi. Ellerim sana açılırken gönlüm hep başka alemlerin türküsünü söyledi. Her şeye senin adınla başlarken, dilimden adın düşmezken, kalbim nurundan mahrum kaldı. Affet...
Şimdi yeni umutlarla, yine senin adınla, yeniden başlıyorum! Biliyorum ki sen, yeniden başlayanların yardımcısısın. Niyetimi yoluna adıyorum rabbim. Hayallerimden sımsıkı tut, bırakma beni hiçliğin karanlık girdaplarına...
..
Başlangıç çok iyi olur
Sonra dostluk kurulur
Zamanla gönül yorulur
Acı biber gibi sevda
Evlilikten konuşulur
Hep sık sıkta buluşulur
..
