ACI ŞİİRLERİ

Ne saçma bir dünya yaşamak ne anlamsız ne tuhaf
Yaşarken ölmek ne demek ölüysek yaşamak ne demek
Düşünmek ve düşündüğünün ne olduğunu bilmemek
Ne acı bu hayat hemde çok acı
..

249.

Ara sıra kesilen, zaman zaman da şiddetini artıran rüzgar, içi gibiydi adamın. Lise'deyken Lodos, Karayel, Keşişleme gibi türleri olduğunu öğrenmiş; ne bok yiyeceğini bilemeyen rüzgar diye bir türü ise hiç duymamıştı..
"Bir kuş olsam kanatlarımı hiç çırpmadan ona doğru süzülürdüm" diye geçirdi içinden. "Kavak poleni olsam savrulurdum ona doğru. Hiç değil, içi boş bir poşet olsam, karasız rüzgarın her esintisinde ona biraz daha yaklaşırdım." Mırıldandı sonra, "polen yada poşet olamadığı için bile üzülebiliyormuş insan.."
Gülümsedi sonra, ucuz kitaplarda yazılan türden 'acı acı' gülümsedi. Sonra birasından büyük bir yudum alıp aşağıya baktı. Bulunduğu balkonun altından güneye ve kuzeye doğru hızlı hızlı yürüyen insanları gördü. Herkes bir yere doğru gidiyordu kararlı adımlarla. Herkesin işi vardı sanki ve sanki herkes bir yerlere yetişmenin telaşına düşmüştü. Bir süre daha boş boş baktı adam, sonra birasından daha da büyük bir yudum çekip, "bir tek ben ve rüzgar" dedi. Bir tek ben ve rüzgar varız, nereye gideceğimizi bilmeyen! "
..

GİTMENLE ÖLMEN ARASINDA AYNI ACI VAR YÜREĞİMDE
NASIL Kİ ÖLÜMÜN SARSACAK GİDİŞİN ONDAN DAHA ACI
BANA HER GÜN ÖLÜ ACISI YAŞATTIĞIN İÇİN MUTLU MUSUN?
mutluysan bu son gönül cenazemde
öle kal
öyle kal
..

Küçük bir çocuğun saflığıyla bakmışım bu zamana kadar hayata. Gerçeklerden kaçmışım.Ve kendime öyle bir dünya kurmuşum ki nasıl anlatsam. Benim gerçeklerim sadece bana ait olanlarmış. Ben herkesten bana benzemesini istemişim. Ne kadar garip değil mi yaren. Aslında acı diye bir şey de yok biliyor musun. Hayalde acı çekmek kadar anlamsız bir şey de olamaz.
Herkes beni sevsin olamaz böyle bir şey. Bu gerçek dışı bir düş. Düşlerle yaşamak kadar düş olamaz yaren. Kendimi çözdükçe kendime yaptığım haksızlığı daha iyi anlıyorum. Ben ruhumu ortaya koymamışım ki. Ben hep gizlenmişim yaren. Duygularımı düşüncelerimi gizlemişim. Ve ortaya çıkmak. Hem de aslanlar gibi.
Yok böyle bir şey. Yaşama bir koza ör ve o koza içinde uyu. Bu olamaz yaren. Bu olanaksız bir şey. Bu hayal bu anlamsız. Bu kendinden kaçmak yaren. Bu gerçeklerden kaçmak. Yok gerçeklerle yüzleşme zamanı çoktan gelmiş ve geçiyor yaren. Öfkelenmek ve kin duymak. Olamaz böyle bir şey. Dışarıdan özür dilemek ve içinden ben haklıyım demek. Yok be yaren gerçekten yok. Sıkıntılarım bana çok şey anlatıyormuş da ben anlamak istemiyormuşum. Dedim ya sana yazdıkça bazı şeyleri daha iyi anlıyorum. Yaşamak güzel şey be yaren. Öpüyorum seni.
..

Çok ihanet gördüm ondan belki...
Sevmek acı veriyor bana
Sılınmek bılmeyen anılardan demek kı
Gülmek acı veriyor bana
..

Yıllar! Acımasız Çizgiler Bırakmıştı Saçlarına… Gittiği Yolları Adım Adım Bitirmekteydi Zaman…Geceyi Bölen Karanlığın Sükunetini Bozuyordu, Delice Esen Rüzgar….Çileli Fısıltılar Bırakıyordu, Genç Adamın Kulaklarına….

Korku Dolu Bakışlar Altında Yürüdüğü Sokaklar, Sessizliğin Çığlıklarını Bırakıyordu Ayaklarına… İçinde Bitip Tükenmeyen Fırtınaların Girdabında, Dönüp Durmakta Olan Gözleri, Derin Bir Sesin Yankısı İle Aralandı…Acı Veren Sesin Izdırap Veren Feryadından Kurtulmak İsteyen Kulaklarda; İnleyen Nağmeler, Acı Acı İzler Bırakıyordu Yüreğine….

Geceyi Uykusundan Bölen Bu Sesler, Manasız Gürültüler Çıkartarak Çoğalıyor Ve Gittikçe Daha Büyük Yankıların Kulakları Pas Eden Notalarını Çalıyordu Geceye….Genç Adam Solgun Yüzüne Yansıyan Bir Işığın Vahametine Kapılmış, Gözleri Bu Aydınlığın Cilveli
Dokunuşları Arasında Yönünü Tayin Etmekte Muzdarip Kalıyordu….

..

Sesini duymak ne güzel,
Ve aslında ne acı sesimdeki titreyişi hissetmemen
Gözlerine her bakışımda kasırgalar koparken yüreğimde,
Yüzüne gülmek zorunda kalışım ne acı..
Her sigara yakışımın sebebi oluşun
Ve bunu bilmemen ne acı
Ne tatlıdır bakışların, gülümsemen öyle güzel.
..

Bazen sessizlik en güzel cevaptır,en büyük sessizlikte ölümdür bazen...
kimi zaman bitmiş bir aşktır ölüm,kimi zaman kuruyup toprağa karışmış bir gül,kimi zamandada en sevdiğinin geri dönüşü olmayan, sadece senin gittiğinde görebileceğin bir yerde olmasıdır;
derin gurbette...gurbet ise özlemektir.Giden içinde, gideni bekleyen içinde...Beklemekse en acı şeydir hayatta; geri dönüşün olmayacağını bile bile,acı çekmekten yorulmaktır bazende...Bazen; bazı zamanlar demektir aslında hayatımızda azınlıkları ifade eden...Azınlıklara takılmadan yaşayabilenler hayatı, bazenden fazla mutlu olacaklar,bizse bu satırları yazanlar,okuyanlar hala bazenlerle, azınlıklarla ugrasıyor olacağız yazıkk ki...
..

Özlem dolu acı dolu yüreğim,
Özlemlerle acılarla bütünleşmiş bedenim.

Özlem ve acı yan yana
Yalın olarak değil
Buruk özlem, buruk acı...
Özlemlerin özlemi, acıların acısı
..

Allahım yardım et bu kullarına,
Aşılmaz dağ diktin tüm yollarına.
Onlara değilse yavrularına,
Sen acı Allahım,nolur sen acı.

Evleri yıkıldı,virane oldu,
Enkaz morga döndü cesetle doldu.
..

O çaldığı nedir senin kemancı
Ritm acı ahenk acı söz acı
Gözlerime boş boş bakma kemancı
Rakı acı meze acı su acı

Hangi dertten düştün bu köhne yere
Galiba derdimiz aynı kemancı
..

Aramızda aşılmaz dağlar olsa,
Aşılmaz yol vermeyen yol olsa,
Gönüllerimiz sevgi ile dolsa,
Sevilmemek insan için ne acı...

Kalpte Allah sevgisi varken,
Gönül onun aşkıyla varken,
..

Kalp atılmış yeri yurdu bildiği yerden
Bu dert olmuş ruha acı veren bir diken
Can yanmış yine de duymamış ki bu beden
Bir insan, bir kalp, çekilen binbir acı

Dost diye bildiklerin azılı bir düşman
Tüm masivalar olmuş bu yüreğe zindan
..

Uzat ellerini sen sarıl bana
Gözlerime bak usul usul gülüm
Gir kanıma sokul sen yana yana
Ne kadar acı olsa da şu ölüm


Kavuşmak ah bize uzaksa uzak
..

seninle oturduğumuz banktayım.senin sarhoş olduğun parkta.benim ise ayılman için bin dereden su getirdiğim o özel park.hani kustuğun ve ben kustuğun anda bile seni öpmek istediğim.işte o parktayım.üç kişiydik ama ben yanlızım.ben bir ordunun içinde yanlız savaşan bir asker gibi yaşıyorum artık.nefes alamıyorum.oksıjenın verdiği hissi özledim.aldığım tek şey nikotin ağızdan.ve fazla fazla alıyorum.eskiden bu kadar çok içmezdim ben sigara.hastayım.grip olmuşum.sen olsaydın gelirdin bir sabah süpriz yapardın.ellerinle çorba yapıp yedirirdin bana.güzel günlerdi.hatırlarım.ağlarım ama kimse bilmez bunu.her halde seni hatırlıyorum.olduğum her durumda.derinlerdeyim batıyorum daha da derinlere.ve yüzeyi göremiyorum çok uzaklaştım sanırım yüzeyden.aşk mı acı çekmek? acı çekmek mi aşk? her saniye hiç boşa geçirmeden düşünüyorum.düşünceler beynimde geziyor.kelimeler.sözler.cümleler.ama hepsi düşünce olarak.kara düşünce olayını kaybettim sanırım.hepsi çıkıyor ortaya.her saniye hemde.bir saniye sonrasını bile düşünüyorum.ne yapacağımı planlıyorum bir saniye bile aksatmıyorum.ve nefret ediyorum ırkımdan.faşist oldum insan ırkına karşı.milliyetçi değilim ama ırkçıyım.kendi ırkımı ayrı görüyorum insanlardan.bence beceremiyorlar onlar insanlığı.o yüzden insan olamıyorlar.onlardan nefret ediyorum bu yüzden.bi ismi kullandıkları için.sevemedikleri için.değer veremedikleri için.tapamadıkları için.korktuklarından taparlar insanlar.tanrıya.birine.veya bir varlığa.korku olmasaydı inançta olmazdı.böyle çelişkilerle dolu insanoğlu.yarında gideceğim o parka.öbürgünde.ondan sonraki günde.hatırlamamak istesemde unutmayı beceremiyorum ben.sen nasıl başardın.nasıl yaptıysan bana da söyle bende yapayım.eski günlerin hatrına söyle bana da bunu nasıl yaptığını.bir insan bir insanı nasıl unutur? bilmiyorum ben bunu galiba.ve ağlıyorum durmadan geceleri.her gece ağlarım bi kaç saat.iyi geliyor artık.sigara gibi oldu bağımlıyım gözyaşına.gideceğim.kurtulacaksın benden.bi seneye kalmaz gidiyorum ülkenden.çıkıyorum ülkenden dışarı.o zaman daha az acıyacak yaram.çünkü arada sınır olacak.bizim değil de büyük takım elbiseli amcaların koyduğu sınırlar olucak.ve bu daha da acıtacak beni.hala bekliyorum.gözüm hep yolda.bekliyorum hala dönmeni.ağlanıcak halime ağlıyorum.insan ırkından nefret etsem bile.düşman olsamda.özür diliyorum kırdığım insanlardan.hepsiyle barışıyorum teker teker.senin için çok insanı kırdım ben.ama sen anlamadın bunu.dünyayı hep kendi etrafında döndürdün.ama dünya güneşin etrafında dönüyor senin değil.bunu anlasaydın güzel olurdu belki herşey.keşke anlasaydında olmasaydık bu halde.dünyanın en yorgunu olduğum gibi en yanlızı hissediyorum sen yokken.milyarlarca insan var ama bu dünyada bir tane sen var.oda ayna da gördüğün.milyarlarca insanda girse hayatıma beceremiyorum seni çıkaramıyorum.insan gerçekten bir kere yaşıyor o duyguyu bi kere tadıyor.bu en acı olan.gerçekler zaten hep acı.yanlızım.yazıyorum.konuşamıyorum.insanların beni dinleyecek ve anlayacak ne hali kaldı nede sabrı.aynı şeyleri anlatmaktan bende sıkıldım onlarda sıkıldılar dinlemekten.herşey kaybedilince yada azalınca değer kazanır yada yoklugunda.aşk,sevgi,sex,para bunların hepsi.kaybedince değer alır birden ve anlamazsın bunu.anlamadan gelişir herşey beyninden kalbine doğru.düşüncelerin kırılmıştır duygular tarafından düzgün düşünemezsin o yüzden.hep bi eğrilik bırakır duygular düşüncede.diyor ki yazar:
'geçmişi düşünmek sadece zaman kaybıdır'
ben bütün zamanımı kaybediyorum.
düşünüyorum.
deliriyorum.
engel olamıyorum.
hala seviyorum.
..

Tarif etmek mümkünmü seni acı
Heryerde her an sen varsın
Unutmak mümkünmü seni her an heryerde sen varsın
Mutluluğun sonu sevginin sonu herşeyin sonu
Sonu sonu sonu sonunda hep sen sen varsın

Sorsalar bana neyin yok olmasını istersin diye
..

bir gönül yoludur
sonsuzluk dolu
umutsuz bakıştı
saklanmaz acı

dağa taşa vermemiş
allah ım sabrı
..

nedir bu kinin nefretin
düşman gibi bakar gözlerin
kırılıyor inciliyo rum tut dilini
acı sözler le yüklenme bana

hani bendim belalın bir zamanlar
aramızı mı açtı düşmanlar
..

Öldürdü kahpe felek yetim bıraktı aşkı
Kalmadı yüreğimde artık o eski coşku
Şu bağrıma bastığım öylesine bir taş ki
Onunla yaşıyorum aşkın acı yüzünü

Sevdiceğim gidince yıkıldı gönül tahtım
Kral değildim amma aşkına padişahtım
..

herşey yolunda diyordu..
çok zaman sonra, yanlış bir yolda olduğunu anladığında çok da erken değildi ama bazı acı gerçeklerine veda edebilirdi.. etmedi.. yanlışsa da doğruysa da bu benim yolum dedi ve devam etti..
az zaman sonra, aslında o gitmek istediği yolun; hayatının en büyük hayal kırıklığı olduğunu öğrendi.. geri dönmek istedi ama bunu gurursuz bir başarı olarak gördü ve kabullenemedi.. yıkık dökük de olsa kaldığım yerden devam edeceğim hırsıyla yeni hayatına alışmaya çalıştı.. olmadı nitekim..
..
işte o bunlarla yaşarken; acı gerçekleriyle savaşırken benim yaptığım tek şey onu derin sevmekti..
..