Acemi Balıkçı Şiiri - Mehmet Karaca 2

Otururdum mazinin en acılısına.
Dalgalar eşlik etti şarkılarıma.
Her sahil bir farklı kokar da,
Burası bir sen kokuyor burnuma.

Sahil kumları, çok sevdiğinden seni
Evimin girişine kadar ayakkabımın içinde seni hatırlatırdı bana.

Gençlik merkezi orkestramız.
Denizimiz opera.
Biz onu değilde,
Manzara bizi seyrederdi.
Yine çok sevdiğinden seni.
Ben gibi.

Derisinin ucuna iğne takılmış bir balık gibi.
Ufacık bir manevranda salıverecektim zaten seni.
Asıl ıstırap yakaladım mı,
Yakalamadım mı diye meçhuldeki iğnenindir aslında.
Ben gibi.

Sen balık, ben acemi bir balıkçı.
Bilemedim, anlıkta olsa ruhumu heyecanlandıracağını.
Sen daldın derinlere de
Yetmedi misinam seni geri çekmeye.

Yetersiz ekipmanla, acemi bir balıkçıydım ben.
Varlığına da şükreden, yokluğuna da.