Yokluğun acemi duâlar ettirdi.
Evrende tutunacak ,
bir yıldızın kuyruğuna bir hayal.
Seccademle alnım arasında kaldı adın.
Susarak söyledim,
Allah da biliyor bizi.
Sonbaharı ben çağırdım erkenden,
Gelsin ve alsın götürsün eskileri,
Düşler pazarına.
Bedelsiz şiirlerin şairiyim ben.
Çeyrek bir tebessüm de kâfi,
İkna olmama.
Nefesi yosun tutmuş,
Bir dumanda soluklanıyor hayat.
Bir kasırganın içi,
Yorgun sesimi taşır.
Etrafı tozu dumana katmış insanlık.
Ruhunu bedenimden çal.
Bir çoçuğun umuduna ver.
İki kez yaşandın ömür
Hep çocuk kalarak..
Müyesser Doğan
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!