Abuzer Güneş Şiirleri - Şair Abuzer Güneş

Bir nefes ver sevdiğine.
Tükenmesin nefesin,sebepsizce.
Hayat bulsun sevdiğin nefesinle.

Bir nefes ver sevdiğine
Bırak kavuşsun sevgine.

Çarpıyor yağmur acıtarak inceden inceye yüzüme.
Çarpıyor bu son ayrılık,acıtarak sessiz.
Sadece sessiz,sadece sensiz kalsın bu şehir.

Bir şehir olsam tüm kalabalıklar içinde.
Bir ülke olsam tüm yasaklar içinde.
Bir dünya olsam tüm insanlar içinde.
Yinede duramam burada;
Bu şehir için de, senin için de...

Bahar çiçeklerini saldın başıma
Hepsini kopardın acımadan gözyaşına
Daha bakmadan endamına yaşına
Yandım o gözlerinin kaşına

Gözleri yeşil gibiydi saçları sarı

Unutma kendini ecelinde
Allah"ına merhamet dile
Yakmasın seni cehenneminde

Yaşananlar bir öykü değil!

Karlı dağlarda karları erimiş.
Taşlı dağlarda taşları çökmüş.
Rüzgârlı dağlarda ağaçları sökülmüş.
Nice umutlarla gelip,
Hayal kırıklıklarıyla gitmiş,
Nice hayat var.

Bırakırsan, bulamazsın bir daha ulaşacağını
Unutursan, hatırlayamazsın kavuşacağını

Bilirsen, anlarsın kaybettiğin duygularını
Seversen, hissedersin yeşerteceğin umutlarını

Dur! Bir daha bak kendine.
Bırakma orada yüzünü.
Gittiğin yerde bırak.
Düşen bu sonbahar yaprağı,
Bıraktığın yerde kalsın.

Yaşam, fırtınadan artakalan yıkıklar gibi...
Darma dağın!
Hayat, yuvasında yavrusunu kaybetmiş kuşlar gibi..
Per perişan!

Akıl erdiremedik bir türlü bu gidişe.
Usandık çare bulamadık her bir işe.
Hayat kısa diye hep verdik telaşa.
Daha zamanı var diye, hep bekledik boşa.

Durup düşünme hiç bir zaman başına geleni.