Yer vermezsem kalbimde, ölene dek imana;
Dünya bana ağlasın, vay bana vaylar bana!
Gafillerle bir olup, uyar isem zamana;
Dostlar kara bağlasın, vay bana vaylar bana!
Bırakırsam yüzüstü, en mukaddes davayı;
Hiç durmadan gezersin, turist gibi dünyada
Sefa için mi geldin, sen bu arza ey kişi?
Kalmadı görmediğin ne bir ülke ne ada
Almıyorsan bir ibret, bırak lütfen şu işi!
Zira hayat imtihan, ne eğlence ne sefa!
Kırk senedir bakarım;
Çözemedim nesin sen?
Yoksa senden bir karım?
Düşmanımsın kesin sen!
Kimi nimet der sana
Şuur gelmez gündeme, kahirlerin yadında;
Biri ondan dem vursa; boykotlara başlanır!
Bilinçsizlik modadır, ekser erkek kadında;
Kim adete uymazsa, apar topar dışlanır!
Ne yazık ki bu illet, mekan tutmuş vatanda!
Şükürsüz femlerde, bulunmaz hayır
Şükreden bir kula, denilmez hayır!
Mucib-i minnetken, sayısız ihsan;
Şakir’e, Hamid’e, göstermen bayır!
Kati bil ki, ey oğul;
Attım seni ben serden!
Hem münferit hem çoğul;
Sildim seni defterden!
Bu günün son saati;
Lütfen etme hiç ısrar!
Yaratandan bu karar.
Ömür bitene kadar;
Sınavdayım sınavda;
Üsteleme o savda!
Sınav devam ediyor, hız kesmiyor sınama;
Kadir Mevla’m bizleri; çok şiddetli sınama!
Türlü tarzda oluyor, insanları deneme;
Aman Rabbim sen bizi; bet şey ile deneme!
Şirk ve küfür hoş mu ki, hoş görürsün ey cahil?
Münkerlere göz yumup, ediyorsun tecahül?
Niye indi Hak kitap, neden geldi şu Resul?
Neyse asıl niyetin? Kem küm etme de gafil!
Ne derseniz deyin dostlar;
Sevemedim ben bu dar’ı!
Sevme diyor bütün haslar!
Sevemedim ben bu dar’ı!
Sefasından çok cefası!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!