O, terhisken mü’mine;
Ne korkarsın ölümden?
Tabi isen Hak dine?
Ne korkarsın ölümden?
Nesi var ki korkacak?
Çıkma dünya turuna!
Mutsuz isen bize gel!
Koyma işi yarına!
Hemen bugün bize gel!
Diyorsan ki; gönlüm dar;
Ey biricik İlah’ım;
Hiç olur mu ins dinsiz?
Binler hayret Allah’ım;
Nasıl yaşar kul sensiz?
Aklın yolu bir madem;
Hayy’dan gelen şu hayat; hızla giderken Hu’ya;
Ört gafleti üstüne, oyalan şair oyalan(!)
Her an yorgan yırtılıp, bitecekken o rüya;
Sakın kalkma uykudan(!) oyalan şair oyalan!
Öyle çok ki deliren; ekser olmuş anormal
Çıra yakıp arasan, zor bulunur bir normal
Dünya için ukba’yı, feda eden akil mi?
Bu yanlışı yapana; mümkün ise de normal!
Bu makamda bu hava?
Kaldırır mı şu dava?
Sanki cennet bedava(!)
Olmadı hocam olmadı!
Hak yerini bulmadı!
Ömür Haktan bir hediye;
Kim söyledi; mahvet diye?
Değerliyken o nakitten;
Çarçur ettin; de ne diye?
Şükürsüz femlerde, bulunmaz hayır
Şükreden bir kula, denilmez hayır!
Mucib-i minnetken, sayısız ihsan;
Şakir’e, Hamid’e, göstermen bayır!
Şuur gelmez gündeme, kahirlerin yadında;
Biri ondan dem vursa; boykotlara başlanır!
Bilinçsizlik modadır, ekser erkek kadında;
Kim adete uymazsa, apar topar dışlanır!
Ne yazık ki bu illet, mekan tutmuş vatanda!
Nasıl alır bir insan, şu kelamı fem’ine?
Çünkü o şey sadece; tek İlaha has eda!
Bir şekilde sen onu, soktun ise demine;
Kim layıksa ver geri, ol edepli bir geda!
Der-hatır et Karun’u! Neler gelmiş başına?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!