Bildiğiniz kelamla, başlar bizde has selam
Çünkü bunu emreder, her Müslim’e Es-Selam!
Mü’min isen sen şayet; kardeşine onu de!
Emr-i Hakka yabansan, lütfen dostum kes selam!
Dumura mı uğradı, duyguların be adam;
Böyle özel bir aya, kalıyorsun bigâne?
İnan daha saygılı, Ramazan’a şu madam;
Seni gören sanacak, aklı nakıs divane!
Oruç yemek ne demek, sokaklarda be nadan?
İstidadım var diye, girme sakın havaya!
Yeteneği sen, sen ol; alet etme hevaya!
Kulluk için verilir, kabiliyet adem’e;
Geç hevadan, havadan, kullan onu davaya!
Şu can sıkan nakarat; incitiyor bay dadaş!
İnat kokan teranen, elem verir arkadaş!
Gına geldi bilesin; plağının sesinden;
Dilim seni kırmadan, düş yakamdan be kardaş!
Çok hoş idin çocukken
Pek severdim seni ben
Bi-hoş oldun çocuk sen
Büyük oldun de neden?
Kaç mektebe gönderdim;
Din değilse azık sana?
Milyar kere yazık sana!
Lazım bence çok acilen;
Bir tabib-i hazık sana!
Delil, bürhan yok ise; şüphelere aldırma!
Zira onun ekseri, kör şeytandan tuzaktır!
Madem öyle hakikat, başı, zanna daldırma!
Mü’min yersiz vehimden, fersah, fersah uzaktır!
Bizim çağdaş bilimci, takmış faya kafayı
Diyor; mevhum şu doğa, kırdı (!) yine bir fay’ı
Kendine gel bay uzman ve de düzelt sözünü;
Ver sadece Allah’a, sen görevi ifa’yı!
Şuur yoksa şairde, şiirde olmaz mana
Şuurlu olmak için, şair muhtaç imana
İman değil imge der, yeni çıktı şairler;
bizler ısrar etsek de, uydu kahir zamana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!