Söyler misin bay münkir; İnkarına ne sebep?
Varsa haklı gerekçen, de ki; buna şu sebep!
Dinden çıkma boşuna, makul neden olmadan!
Yapar bunu sadece; Hak düşmanı bir nadan!
Zaman ahir zamandır, hız kazandı sınavlar;
Hele, hele kadınlar; çok zorluyor beşeri!
Her şey ile imtihan, her safhada sınav var;
Ve bir kısım nisa’lar; tevlitteler çok şerri!
Etmiş arzı istila, ardan yoksun kişiler;
Ey fitnenin menşei, ins kılıklı parazit!
Ey ekpek-ül küpeka, adı bizden kara it!
Yeter artık kalpleri, bulandırıp bozduğun!
Bir an önce geberip; yerin olan nar’a git!
Bırak oyun oynaşı;
Bil vazifen bu değil!
şuurla doldur başı;
Dön Rabbine ve eğil!
Onca ikram ihsanın;
Bu caddeden ayrılma, berdevam ol yoluna!
Kulak asma denene, zira tarzın pek doğru!
Bence felah isteyen; şu tarikte buluna;
Tabi isen Resule; bil sülukun çok doğru!
Biz dünyayla heder olduk
Kurtulana helal olsun
Onu sevip bela bulduk
Sevmeyene helal olsun
Yaktı bizi onun aşkı
Delil, bürhan yok ise; şüphelere aldırma!
Zira onun ekseri, kör şeytandan tuzaktır!
Madem öyle hakikat, başı, zanna daldırma!
Mü’min yersiz vehimden, fersah, fersah uzaktır!
Şu can sıkan nakarat; incitiyor bay dadaş!
İnat kokan teranen, elem verir arkadaş!
Gına geldi bilesin; plağının sesinden;
Dilim seni kırmadan, düş yakamdan be kardaş!
Çok hoş idin çocukken
Pek severdim seni ben
Bi-hoş oldun çocuk sen
Büyük oldun de neden?
Kaç mektebe gönderdim;
Din değilse azık sana?
Milyar kere yazık sana!
Lazım bence çok acilen;
Bir tabib-i hazık sana!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!